Bosski Roman - W więzieniu strachu

Znasz depresje i recesje i ci się wydaje, że tak będzie wiecznie,
Masz obiekcje i projekcje czy na pewno czeka życie w niebie piękne,
Czasy wstrętne, beznamiętnie, ludzie wierzą w tanie, drętwe brednie,
Wszystko zwiędnie co wyrosło, po co żyjesz zatem gniewem, lękiem.

Moc jest we mnie, nieskończona, która zawsze daje pewność na zakręcie,
Trudy wielkie wszelkie budują ma wielkość wszak od lat konkretnie,
Nigdy więcej już nie wejdę w mroczną i niepoczytalną pętle,
W której ego walczy strachem z bratem proponując marną ścieżkę.

Ref.
Pokonam strach weź sobie wsadź go tam gdzie światła stale jest brak,
Pokonam lęk, nie złamie nigdy mnie, w pokoju patrzę świat,
Nie bój się walcz, oni nie wiedzą, że my mamy moc by wygrać,
W sercu mym żar, który wypala gniew, to ten radosny stan.


Pośród tych cierpień, sukcesów i ślepej, pogoni szaleńczej za bezpieczeństwem,
Jest także coś więcej co buduje szczęście i daje kontrolę na każdym zakręcie,
To miłość, to radość, to spokój, to prawość ponad maskaradą więc odnajdź esencje.
Szanuj ta przestrzeń, pokonaj wszelkie mroczne myśli, odwagi mieczem.

Sam siebie wrzuciłeś do tej celi strachu,
Sam tworzysz więzienie dla siebie biedaku,
To życie z cierpieniem i gniewem bez smaku,
Nikt cię tam nie zamkną uwolnij się bratku.

Sława i sukces są efemeryczne,
Po co zasilać tym defektem życie,
Efektem depresja gdy recesja przyjdzie,
Cóż Ja nowe szlaki poznaje w zachwycie.

Ref.
Pokonam strach weź sobie wsadź go tam gdzie światła stale jest brak,
Pokonam lęk, nie złamie nigdy mnie, w pokoju patrzę świat,
Nie bój się walcz, oni nie wiedzą, że my mamy moc by wygrać,
W sercu mym żar, który wypala gniew, to ten radosny stan.