Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Carmen Consoli
Popularne teksty
Carmen Consoli - Fiori D'Arancio
Fiori D'Arancio
Tekst dodał(a): caterinam
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Carsei
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Riccardo
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Aveva uno sguardo intenso e diretto,
le dita curate e un sarcasmo congenito,
labbra sottili, armonioso contorno
di denti bianchi e perfetti.
Poche parole, eleganza nei modi,
una lieve cadenza d'oltralpe e dominio di sé.
Gli incontri divennero assidui e frequenti,
nei luoghi e agli orari più insoliti.
Quell'uomo intrigante teneva le redini
con singolare destrezza.
Pochi preamboli quando mi chiese:
vorresti sposarmi?, era onesto e sicuro di sé.
Ricordo il giorno del mio matrimonio,
l'abito bianco di seta ed organza,
fiori d'arancio intorno all'altare,
aspettavo il mio sposo con devozione.
La chiesa gremita di gente annoiata
per l'interminabile attesa.
Alle mie spalle sbadigli e commenti
e di lui neanche l'ombra lontana.
Pochi preamboli quando mi chiese:
vorresti sposarmi?, era onesto e sicuro di sé.
Ricordo il giorno del mio matrimonio,
l'abito bianco di seta ed organza,
nessuno sposo impaziente all'altare,
soltanto un prete in vistoso imbarazzo.
Ricordo il giorno del mio matrimonio,
l'abito bianco di seta ed organza,
nessuno sposo impaziente all'altare,
soltanto un prete in vistoso imbarazzo.
Ricordo il giorno del mio matrimonio,
l'abito bianco di seta ed organza,
nessuna marcia nuziale,
soltanto il mio tacito requiem
e immenso cordoglio
le dita curate e un sarcasmo congenito,
labbra sottili, armonioso contorno
di denti bianchi e perfetti.
Poche parole, eleganza nei modi,
una lieve cadenza d'oltralpe e dominio di sé.
Gli incontri divennero assidui e frequenti,
nei luoghi e agli orari più insoliti.
Quell'uomo intrigante teneva le redini
con singolare destrezza.
Pochi preamboli quando mi chiese:
vorresti sposarmi?, era onesto e sicuro di sé.
Ricordo il giorno del mio matrimonio,
l'abito bianco di seta ed organza,
fiori d'arancio intorno all'altare,
aspettavo il mio sposo con devozione.
La chiesa gremita di gente annoiata
per l'interminabile attesa.
Alle mie spalle sbadigli e commenti
e di lui neanche l'ombra lontana.
Pochi preamboli quando mi chiese:
vorresti sposarmi?, era onesto e sicuro di sé.
Ricordo il giorno del mio matrimonio,
l'abito bianco di seta ed organza,
nessuno sposo impaziente all'altare,
soltanto un prete in vistoso imbarazzo.
Ricordo il giorno del mio matrimonio,
l'abito bianco di seta ed organza,
nessuno sposo impaziente all'altare,
soltanto un prete in vistoso imbarazzo.
Ricordo il giorno del mio matrimonio,
l'abito bianco di seta ed organza,
nessuna marcia nuziale,
soltanto il mio tacito requiem
e immenso cordoglio
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieMiał spojrzenie ostre i bezpośrednie,
wypielęgnowane palce i wrodzony sarkazm,
delikatne wargi , harmonijny kontur
białych i idealnych zębów.
Po prostu, elegancki sposób bycia,
lekki takt zza Alp i panowanie nad sobą.
Stałe spotkania regularne i częste
w miejscach i o godzinach jak najbardziej niezwykłych.
Ten intrygant trzymał lejce (*miał pełną kontrolę)
ze niezwykłą sprawnością.
Zapytał mnie bez wielkich wstępów:
chciałabyś mnie poślubić? był szczery i pewny siebie.
Pamiętam dzień mojego ślubu,
biała suknia z jedwabiu i organzy,
kwiaty pomarańczy wokół ołtarza,
wyczekiwałam mojego małżonka z oddaniem.
Pełny kościół ludzi znudzonych
nieskończonym oczekiwaniem.
Za moimi plecami ziewanie i komentarze
bez jego nawet odległego cienia.
Zapytał mnie bez wielkich wstępów:
chciałabyś mnie poślubić? był szczery i pewny siebie.
Pamiętam dzień mojego ślubu,
biała suknia z jedwabiu i organzy,
żadnego niecierpliwego pana młodego przy ołtarzu,
tylko ksiądz wyraźnie zażenowany.
Pamiętam dzień mojego ślubu,
biała suknia z jedwabiu i organzy,
żadnego niecierpliwego pana młodego przy ołtarzu,
tylko ksiądz wyraźnie zażenowany.
Pamiętam dzień mojego ślubu,
biała suknia z jedwabiu i organzy.
Żadnego marszu weselnego,
tylko moje ciche requim
i ogromna boleść
wypielęgnowane palce i wrodzony sarkazm,
delikatne wargi , harmonijny kontur
białych i idealnych zębów.
Po prostu, elegancki sposób bycia,
lekki takt zza Alp i panowanie nad sobą.
Stałe spotkania regularne i częste
w miejscach i o godzinach jak najbardziej niezwykłych.
Ten intrygant trzymał lejce (*miał pełną kontrolę)
ze niezwykłą sprawnością.
Zapytał mnie bez wielkich wstępów:
chciałabyś mnie poślubić? był szczery i pewny siebie.
Pamiętam dzień mojego ślubu,
biała suknia z jedwabiu i organzy,
kwiaty pomarańczy wokół ołtarza,
wyczekiwałam mojego małżonka z oddaniem.
Pełny kościół ludzi znudzonych
nieskończonym oczekiwaniem.
Za moimi plecami ziewanie i komentarze
bez jego nawet odległego cienia.
Zapytał mnie bez wielkich wstępów:
chciałabyś mnie poślubić? był szczery i pewny siebie.
Pamiętam dzień mojego ślubu,
biała suknia z jedwabiu i organzy,
żadnego niecierpliwego pana młodego przy ołtarzu,
tylko ksiądz wyraźnie zażenowany.
Pamiętam dzień mojego ślubu,
biała suknia z jedwabiu i organzy,
żadnego niecierpliwego pana młodego przy ołtarzu,
tylko ksiądz wyraźnie zażenowany.
Pamiętam dzień mojego ślubu,
biała suknia z jedwabiu i organzy.
Żadnego marszu weselnego,
tylko moje ciche requim
i ogromna boleść
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):