Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Charles Trenet
Charles Trenet - La Romance De Paris
La Romance De Paris
Tekst dodał(a): NateY
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): WKR
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): enigmas
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Ils s'aimaient depuis deux jours à peine
Y a parfois du bonheur dans la peine
Mais depuis qu'ils étaient amoureux
Leur destin n'était plus malheureux,
Ils vivaient avec un rêve étrange
Et ce rêve était bleu comme les anges
Leur amour était un vrai printemps, oui
Aussi pur que leurs tendres vingt ans
{Refrain:}
C'est la romance de Paris
Au coin des rues, elle fleurit
Ça met au coeur des amoureux
Un peu de rêve et de ciel bleu
Ce doux refrain de nos faubourgs
Parle si gentiment d'amour
Que tout le monde en est épris
C'est la romance de Paris
La banlieue était leur vrai domaine
Ils partaient à la fin de la semaine
Dans les bois pour cueillir le muguet
Ou sur un bateau pour naviguer
Ils buvaient aussi dans les guinguettes
Du vin blanc qui fait tourner la tête
Et quand ils se donnaient un baiser, oui
Tous les couples en dansant se disaient
{au Refrain}
C'est ici que s'arrête mon histoire
Aurez-vous de la peine à me croire?
Si j'vous dis qu'il s'aimèrent chaque jour
Qu'ils vieillirent avec leur tendre amour
Qu'ils fondèrent une famille admirable
Et qu'ils eurent des enfants adorables
Qu'ils moururent gentiment, inconnus, oui
En partant comme ils étaient venus
{au Refrain}
Y a parfois du bonheur dans la peine
Mais depuis qu'ils étaient amoureux
Leur destin n'était plus malheureux,
Ils vivaient avec un rêve étrange
Et ce rêve était bleu comme les anges
Leur amour était un vrai printemps, oui
Aussi pur que leurs tendres vingt ans
{Refrain:}
C'est la romance de Paris
Au coin des rues, elle fleurit
Ça met au coeur des amoureux
Un peu de rêve et de ciel bleu
Ce doux refrain de nos faubourgs
Parle si gentiment d'amour
Que tout le monde en est épris
C'est la romance de Paris
La banlieue était leur vrai domaine
Ils partaient à la fin de la semaine
Dans les bois pour cueillir le muguet
Ou sur un bateau pour naviguer
Ils buvaient aussi dans les guinguettes
Du vin blanc qui fait tourner la tête
Et quand ils se donnaient un baiser, oui
Tous les couples en dansant se disaient
{au Refrain}
C'est ici que s'arrête mon histoire
Aurez-vous de la peine à me croire?
Si j'vous dis qu'il s'aimèrent chaque jour
Qu'ils vieillirent avec leur tendre amour
Qu'ils fondèrent une famille admirable
Et qu'ils eurent des enfants adorables
Qu'ils moururent gentiment, inconnus, oui
En partant comme ils étaient venus
{au Refrain}
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieROMANCA
(La romance de Paris)
Charles Trenet, Henryk Rostworowski
Ona była wesoła jak piosnka, Urok miała świeżego pierwiosnka, Była zwinna i inna co dnia, Że się każdy oglądał gdy szła. On był smukły i zgrabny jak tancerz, Oczy miał takie jakie mieć sam chcesz. Gdy pewnego poznali się dnia Zakochali się w sobie raz dwa.
Oto romanca jakich sto Każdy wesoło nuci ją. Jest w niej blask nieba Błękit snów, Kilka najprostszych w świecie słów. Jest i poezji nikły ślad, Uśmiech wpleciony w walca takt, Coś z katarynki z valse musette, Refren co się przyczepia wnet No i dwa młode serca są, Bo to romanca jakich sto.
Nie pytali nikogo co dalej? Lecz się młodzi po prostu pobrali. Zamieszkali w mansardzie – bo gdzież? Miała trzy kroki wzdłuż a dwa wszerz. Lata biegły w prawdziwej harmonii, Mieli dzieci tak śliczne jak oni, Ale mało kto słyszał cos o nich, Tak, bo szczęście jest ciche jak wiersz.
Oto romanca....
(La romance de Paris)
Charles Trenet, Henryk Rostworowski
Ona była wesoła jak piosnka, Urok miała świeżego pierwiosnka, Była zwinna i inna co dnia, Że się każdy oglądał gdy szła. On był smukły i zgrabny jak tancerz, Oczy miał takie jakie mieć sam chcesz. Gdy pewnego poznali się dnia Zakochali się w sobie raz dwa.
Oto romanca jakich sto Każdy wesoło nuci ją. Jest w niej blask nieba Błękit snów, Kilka najprostszych w świecie słów. Jest i poezji nikły ślad, Uśmiech wpleciony w walca takt, Coś z katarynki z valse musette, Refren co się przyczepia wnet No i dwa młode serca są, Bo to romanca jakich sto.
Nie pytali nikogo co dalej? Lecz się młodzi po prostu pobrali. Zamieszkali w mansardzie – bo gdzież? Miała trzy kroki wzdłuż a dwa wszerz. Lata biegły w prawdziwej harmonii, Mieli dzieci tak śliczne jak oni, Ale mało kto słyszał cos o nich, Tak, bo szczęście jest ciche jak wiersz.
Oto romanca....
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):