Chór Czejanda - Kto wie

Zachodziło słońce nad zieloną łąką
Na różowy obłok, kładąc się do snu
Powiedzże mi, powiedz, wędrujące słonko
Czyś nie widziało, gdzie jest chłopiec mój

Kto wie, kto wie
Wędruję nad polami
Kto wie, kto wie
Wyzłacam łany zbóż

Orali łan oracze
Od bladych, rannych zórz

Ale kto wie, kto wie
Czy był wśród nich twój chłopiec
O nie, o nie
Bo któż by mógł nie poznać go

Bije dobre ciepło w głębi paleniska
Kruszy czarne bryły złotych iskier trzask
A w ich gorącym blasku, w jasnych ognia błyskach
Jakbym widziała oczu miły blask

Kto wie, kto wie
Zaśmiały się płomienie
Kto wie, kto wie
Z płomieni dziewczę wróż

Twój chłopiec pozdrowienia
Z podziemnych śle ci złóż

To jego znak, to znak
Górnikiem jest twój chłopiec
O tak, o tak
Ach, któż by mógł nie kochać go