Chris Webby - Baggage

Upadam na bok przez te nawyki, których ciągle próbuję się pozbyć
Nowe dżinsy, ale w kieszeni ten sam stary woreczek (w mojej kieszeni)
Próbuję znaleźć wyjście, ale nie ma powrotu tam, skąd przyszedłem
Nowy ja, ale w szafie wciąż te same stare problemy
Tak, tak

Nie da się mnie uratować, mówią, że jestem zgubiony
Już nawet nie zliczę, ile dni straciłem
Po nocach, gdy przestawałem liczyć wszystkie drinki, które kupiłem
Samoleczenie, żeby zrzucić ten ciężar z pleców
Zaczyna się od jednego strzału, a potem lecą cztery pod rząd
Następnie łazienka, gdzie dogadujesz się po koks
Wiem, jak jest, i to wszystko, co znam
Ale zbliżam się do rozwidlenia dróg
Wiem, jak było, akceptuję to
Czuję, że muszę nauczyć się modlić od nowa
Próbuję zmyć grzechy
Ale one są jak tatuaże na mojej skórze
Siedzę tu, szorując je, próbując je zakryć, ale są ze mną na stałe
Walczę, pijany, potykając się, gdy żongluję
Nawykami, które są jednocześnie przyczyną i lekarstwem na moje cierpienie
Wiem, że to zaczyna być trochę niepokojące

Upadam na bok przez te nawyki, których ciągle próbuję się pozbyć
Nowe dżinsy, ale w kieszeni ten sam stary woreczek, tak
Próbuję znaleźć wyjście, ale nie ma powrotu tam, skąd przyszedłem
Nowy ja, ale w szafie wciąż te same stare problemy
Tak, tak

REN:
Cholernie czerwone morderstwo, szepczą i szemrzą
Jak Ren się tu dostał? Natura czy wychowanie?
Wychowuję swoją naturę, boskie nieposłuszeństwo
Sięgam po butelkę, myśląc, że spirytus będzie moim zbawcą
Zatruwam swoje neurony, sięgając po jointa
Ale to jedyny sposób, żeby zatrzymać ten tykający zegar (tik, tik)
Odliczając minuty, aż coś we mnie pęknie
I powstanie na nowo, żeby się odłączyć, co pomaga mi się zniszczyć
Gdy mam pecha
Zmarnowany, z martwym mózgiem, pusty, wyblakły
(Zmarnowany), (czy też jesteś) z martwym mózgiem
(Umysł tak) Pusty, (jestem tak) wyblakły
(Znowu) zmarnowany, (kolejna kreska) z martwym mózgiem
(Czując się tak) Pusty, (zostawiając ich) wyblakłych
Skomplikowany, pacjent domowy
Zmarnowany, z martwym mózgiem, pusty, wyblakły

Potykam się z plecami opartymi o ścianę
Złapany w rosnącą falę, upadam
Pochłonięty szaleństwem tego wszystkiego
Upadam

Upadam na bok przez te nawyki, których ciągle próbuję się pozbyć
Nowe dżinsy, ale w kieszeni ten sam stary woreczek, tak
Próbuję znaleźć wyjście, ale nie ma powrotu tam, skąd przyszedłem
Nowy ja, ale w szafie wciąż te same stare problemy

Tak
Próbuję znaleźć wyjście, ale nie ma powrotu tam, skąd przyszedłem
Nowy ja, ale w szafie wciąż te same stare problemy