Chwrostowskij - Tiomnaja nocz

Ciemna noc, tylko kule świszczą w przestrzeni,
Tylko wiatr buczy w przewodach, gwiazdy zamglone migoczą.
W ciemną noc, wiem, kochana, że nie śpisz,
i przy kołysce ukradkiem łzy ocierasz.

O, jakże lubię głębię Twoich tkliwych oczu,
O, jakże chcę je przytulić teraz ustami
Ciemna noc rozdziela, kochana, nas,
A trwożna, czarna przestrzeń zaległa między nami.

Wierzę w Ciebie, w moją drogą przyjaciółkę,
Ta wiara od kul mnie ciemną nocą chroniła...
Radośnie mi, jestem spokojny w śmiertelnym boju,
Wiem, że mnie powitasz z miłością, cokolwiek by mi się nie stało.

Śmierć nie straszna, nie raz spotkaliśmy się z nią w polu.
O i teraz ona nade mną krąży.
Ty na mnie czekasz i przy kołysce nie spisz
I dlatego wiem: nic mi się nie stanie!


Tłumaczenie II (stare)

Ciemna dziś noc,
Świszczą kule po stepie i znów
Za depeszą depeszę przez mrok
Wiatr po drutach przesyła.
Wiem, że tę noc
Znowu spędzisz do świtu bez snu
Przy łóżeczku dziecinnym i znów -
W oczach łzy, moja miła.

Jakże bym chciał,
Gdy tak płaczesz, scałować te łzy,
Jakże bym chciał
Właśnie teraz przytulić czule.
Ciemna dziś noc,
Step rozdziela nas czarny i zły,
I dlatego nie słyszysz mych słów,
Gdy wiatr świszcze i kule.

Wierzę i wiem,
Żeś ty moja i ja jestem twój
I ta wiara serdeczna nie raz
Była tarczą od kuli.
Błogo mi tak,
Choć śmiertelny rozpętał się bój
I z uśmiechem już myślę o dniu,
Gdy mnie znowu przytulisz.

Co mi tam śmierć,
Choć na stepie złowieszcza jej moc,
Nad głową mą
Tak jak teraz zakrąży srożej.
Czekasz mnie, wiem,
Przy łóżeczku dziecinnym w tę noc
I dlatego wiem dobrze, że nic,
Nic mi stać się nie może.