Claudio Baglioni - Strada Facendo

Ja i moje ciemne oczy staliśmy się wielcy razem
ze spragnioną duszą, by prosić o miejsce, którego nie ma
Pomiędzy tysiącem rześkich poranków na rowerach,
tysiącem i więcej zachodów słońca za tramwajowymi drutami,
a głodem uśmiechów i ramion wokół mnie.

Ja i moje szuflady wspomnień i adresów, które zgubiłem.
Widziałem twarze i głosy, tych, których kochałem zanim odszedłem.
I oddychałem nieznanym morzem w długich i pustych godzinach pewnego lata w mieście
obok mojego gołego cienia melancholii.

Ja i wiele moich wieczorów zamkniętych jak zamknięty parasol,
z twarzą nad piersią uświadamiając sobie cierpienia i moje problemy.
Chodziłem takimi drogami, które skręcają, podążając za wiatrem
w pewnym sensie bezużytecznie...
I delikatny i porywczy, powiedziałem sobie - zobaczysz, zobaczysz, zobaczysz.

Po drodze zobaczysz,
że nie jesteś już sam.
Po drodze znajdziesz
haczyk na środku nieba.
I poczujesz drogę, która poruszy twoje serce,
zobaczysz więcej miłości, zobaczysz.

Ja zbyt mały pomiędzy tymi wszystkimi ludźmi na świecie,
ja, co śniłem o pociągu, który nigdy nie wyruszył
i biegałem pośród białych łąk księżycowych
aby schwytać jeszcze jeden dzień w mojej naiwności
I młody i gwałtowny, powiedziałem sobie: zobaczysz, zobaczysz, zobaczysz.

Po drodze zobaczysz,
że nie jesteś już sam.
Po drodze znajdziesz
także ty haczyk na środku nieba.
I poczujesz drogę, która poruszy twoje serce,
zobaczysz więcej miłości, zobaczysz.

I nawet ta piosenka nie może nigdy zmienić życia.
Ale co to jest, co sprawia, że idziesz do przodu i mówi, że to jeszcze nie jest koniec?
Co to jest, co ci łamie serce miedzy piosenkami a miłością, co sprawia, że śpiewasz i kochasz coraz więcej?
Dlatego jutro będzie lepsze, dlatego jutro
po drodze zobaczysz...