Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
CocoRosie
CocoRosie - Animals
Animals
Tekst dodał(a): czeresnia118
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): happyname
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): pobi
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Now that I'm alone I feel the lonely brokenness
Of all the wicked avenues I've ever sold my love on
All these moments of meekness and trembling subsided
I'm the outright abandon of this orphan child
Home is on the highway living on soft bread and solace
I guess I'm waiting for nightfall or a solar eclipse
And to wake up half empty
Only to be filled again with mourning
He's my evil shadow dove
My black Palamito
Can't break him like a diamond skull
I can't seem to do so
Can't just rob him out like the
Mob used to do so
Like memories of porno and tearstains
And tobacco O it's a mini disastro
Bigger than the ice age don't know if baby dinosaurs
Maybe could live through it, like Indians and butterflies
What's crushed is my spirit, Oh I fear it is too fragile
Like fall leaves burn like paper
I always knew I would spend a lot of time alone
No one would understand me
Maybe I should go and live amongst the animals
Spend all my time amongst the animals
And on the tracks I would go they lead to the sea
To be amongst the animals
Oh I'm just afall leaf something simple and shy lie that
That's how my heart lies down beside the sidewalk
Like an empty restaurant filled with perfume and balloons
I sit and entertain the bisarro ghosts of my soul
His name still lingers maybe lactates on my tongue
Perhaps I'm just teething for a foreign fallen destiny
Miserable but mine, I look like his mother
Or Sophia Loren in an old fashioned movie
Slow motion I cling to my child desperate for love
One day soon my brother died, made me remember all the
Subordinate feelings I cast aside
Maybe I had lied when I said I was ok
Just getting along like a little song that stops to sing and say
"Wild willow, windy winter won't you blow through me
My whole eternity"
Of all the wicked avenues I've ever sold my love on
All these moments of meekness and trembling subsided
I'm the outright abandon of this orphan child
Home is on the highway living on soft bread and solace
I guess I'm waiting for nightfall or a solar eclipse
And to wake up half empty
Only to be filled again with mourning
He's my evil shadow dove
My black Palamito
Can't break him like a diamond skull
I can't seem to do so
Can't just rob him out like the
Mob used to do so
Like memories of porno and tearstains
And tobacco O it's a mini disastro
Bigger than the ice age don't know if baby dinosaurs
Maybe could live through it, like Indians and butterflies
What's crushed is my spirit, Oh I fear it is too fragile
Like fall leaves burn like paper
I always knew I would spend a lot of time alone
No one would understand me
Maybe I should go and live amongst the animals
Spend all my time amongst the animals
And on the tracks I would go they lead to the sea
To be amongst the animals
Oh I'm just afall leaf something simple and shy lie that
That's how my heart lies down beside the sidewalk
Like an empty restaurant filled with perfume and balloons
I sit and entertain the bisarro ghosts of my soul
His name still lingers maybe lactates on my tongue
Perhaps I'm just teething for a foreign fallen destiny
Miserable but mine, I look like his mother
Or Sophia Loren in an old fashioned movie
Slow motion I cling to my child desperate for love
One day soon my brother died, made me remember all the
Subordinate feelings I cast aside
Maybe I had lied when I said I was ok
Just getting along like a little song that stops to sing and say
"Wild willow, windy winter won't you blow through me
My whole eternity"
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieteraz, gdy jestem sama
czuję rozsadzającą pustkę
tych ulic, na których sprzedawałam moją miłość
chwile spokoju i drżenia ustały
zostałam porzucona przez osierocone dziecko
dom mój na autostradzie, żyję o suchym chlebie, w spokoju
zdaje się że czekam na zmierzch, albo zaćmienie słońca
i by obudzić się wpół pusta
tylko po to, by znów pogrążyć się w żałobie
on jest moim złym, cienistym gołębiem
moim czarnym Palamito*
nie mogę go złamać jak diamentowej czaszki
nie wychodzi mi
nie mogę się go pozbyć tak jak kiedyś robili to inni
tak jak i pornograficznych wspomnień
i plam po herbacie i zapachu papierosów
to taka mała katastrofa
większa od epoki lodowcowej
nie wiem czy malutkie dinozaury by ją przeżyły
może mi się uda, jak indianom i motylom
skruszona moja dusza
oh obawiam się, że jest zbyt delikatna
tak jak jesienne liście płoną niczym papier
zawsze wiedziałam, że spędzę mnóstwo czasu samotnie
nikt mnie nie zrozumie
może powinnam żyć pośród zwierzą
spędzić całe moje życie pośród zwierząt
chodziłabym ścieżkami prowadzącymi do morza
by być pośród zwierząt
jestem tylko jesiennym liściem
czymś tak prostym
moje serce leży między chodnikami
jak pusta restauracja, wypełniona odorem perfum i balonami
siedzę i zabawiam dziwaczne duchy mojej duszy
jego imię ciągle pozostaje na języku
chyba cały czas mam problem z nieznanym mi, okropnym przeznaczeniem
smutne, lecz moje własne
wyglądam jak jego matka
albo Sofia Loren w starodawnym filmie
w slow motion, chwytam moje dziecko z desperackiej potrzeby miłości
któregoś dnia zmarł mój brat, przypomniały mi się wszystkie dawne uczucia, które miałam już za sobą
może skłamałam, że jest już w porządku
idę przez życię, z piosenką na ustach
"dzika wierzbo, wietrzna zimo, niech wiatr wieje na całą wieczność"
czuję rozsadzającą pustkę
tych ulic, na których sprzedawałam moją miłość
chwile spokoju i drżenia ustały
zostałam porzucona przez osierocone dziecko
dom mój na autostradzie, żyję o suchym chlebie, w spokoju
zdaje się że czekam na zmierzch, albo zaćmienie słońca
i by obudzić się wpół pusta
tylko po to, by znów pogrążyć się w żałobie
on jest moim złym, cienistym gołębiem
moim czarnym Palamito*
nie mogę go złamać jak diamentowej czaszki
nie wychodzi mi
nie mogę się go pozbyć tak jak kiedyś robili to inni
tak jak i pornograficznych wspomnień
i plam po herbacie i zapachu papierosów
to taka mała katastrofa
większa od epoki lodowcowej
nie wiem czy malutkie dinozaury by ją przeżyły
może mi się uda, jak indianom i motylom
skruszona moja dusza
oh obawiam się, że jest zbyt delikatna
tak jak jesienne liście płoną niczym papier
zawsze wiedziałam, że spędzę mnóstwo czasu samotnie
nikt mnie nie zrozumie
może powinnam żyć pośród zwierzą
spędzić całe moje życie pośród zwierząt
chodziłabym ścieżkami prowadzącymi do morza
by być pośród zwierząt
jestem tylko jesiennym liściem
czymś tak prostym
moje serce leży między chodnikami
jak pusta restauracja, wypełniona odorem perfum i balonami
siedzę i zabawiam dziwaczne duchy mojej duszy
jego imię ciągle pozostaje na języku
chyba cały czas mam problem z nieznanym mi, okropnym przeznaczeniem
smutne, lecz moje własne
wyglądam jak jego matka
albo Sofia Loren w starodawnym filmie
w slow motion, chwytam moje dziecko z desperackiej potrzeby miłości
któregoś dnia zmarł mój brat, przypomniały mi się wszystkie dawne uczucia, które miałam już za sobą
może skłamałam, że jest już w porządku
idę przez życię, z piosenką na ustach
"dzika wierzbo, wietrzna zimo, niech wiatr wieje na całą wieczność"
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (2):