Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Connie Talbot
Popularne teksty
17. DEVI - Offline
Connie Talbot - Vincent
Vincent
Tekst dodał(a): avatarm
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): avatarm
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): avatarm
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Starry, starry night
Paint your palette blue and gray
Look out on a summer's day
With eyes that know the darkness in my soul
Shadows on the hills
Sketch the trees and the daffodils
Catch the breeze and the winter chills
In colors on the snowy linen land
Now I understand
What you tried to say to me
And how you suffered for your sanity
And how you tried to set them free
They would not listen they did not know how
Perhaps they'll listen now
Starry, starry night
Flaming flowers that brightly blaze
Swirling clouds in violet haze
Reflecting Vincent's eyes of China blue
Colors changing hue
Morning fields of amber grain
Weathered faces lined in pain
Are soothed beneath the artist's loving hand
Now I understand
What you tried to say to me
And how you suffered for your sanity
And how you tried to set them free
They would not listen they did not know how
Perhaps they'll listen now
For they could not love you
But still your love was true
And when no hope was left in sight
On that starry, starry night
You took your life as lovers often do
But I could have told you Vincent
This world was never meant for one as
beautiful as you
Starry, starry night
Portraits hung in empty halls
Frameless heads on nameless walls
With eyes that watch the world and can't forget
Like the strangers that you've met
The ragged men in ragged clothes
A silver thorn of a bloody rose
Lie crushed and broken on the virgin snow
Now I think I know
What you tried to say to me
And how you suffered for your sanity
And how you tried to set them free
They would not listen they're not listening still
Perhaps they never will
Paint your palette blue and gray
Look out on a summer's day
With eyes that know the darkness in my soul
Shadows on the hills
Sketch the trees and the daffodils
Catch the breeze and the winter chills
In colors on the snowy linen land
Now I understand
What you tried to say to me
And how you suffered for your sanity
And how you tried to set them free
They would not listen they did not know how
Perhaps they'll listen now
Starry, starry night
Flaming flowers that brightly blaze
Swirling clouds in violet haze
Reflecting Vincent's eyes of China blue
Colors changing hue
Morning fields of amber grain
Weathered faces lined in pain
Are soothed beneath the artist's loving hand
Now I understand
What you tried to say to me
And how you suffered for your sanity
And how you tried to set them free
They would not listen they did not know how
Perhaps they'll listen now
For they could not love you
But still your love was true
And when no hope was left in sight
On that starry, starry night
You took your life as lovers often do
But I could have told you Vincent
This world was never meant for one as
beautiful as you
Starry, starry night
Portraits hung in empty halls
Frameless heads on nameless walls
With eyes that watch the world and can't forget
Like the strangers that you've met
The ragged men in ragged clothes
A silver thorn of a bloody rose
Lie crushed and broken on the virgin snow
Now I think I know
What you tried to say to me
And how you suffered for your sanity
And how you tried to set them free
They would not listen they're not listening still
Perhaps they never will
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieGwiaździsta, gwiaździsta nocy
Pomaluj swą paletę szarobłękitną
Wypatruj w letnim dniu
Oczyma które znają mrok mojej duszy
Cieni na wzgórzach
Szkicuj drzewa i narcyzy
Zatrzymaj powiewy i chłody zimy
W kolorach na śnieżnej połaci lnu
Teraz rozumiem
Co próbowałeś mi powiedzieć
Jak cierpiałeś w imię poczytalności
Jak próbowałeś ich uwolnić
Lecz nikt nie słuchał bo nie wiedział jak
Być może będą słuchać teraz
Gwiaździsta, gwiaździsta nocy
Płonące kwiaty jaskrawy błysk
Wirujące chmury w fioletowej mgle
Zwierciadło oczu Wincentego w błękicie chińskiej porcelany
Kolory zmieniają zabarwienie
Poranne pola bursztynowych kłosów
Twarze zbrużdżone liniami bólu
Uśmierzane kochającą dłonią artysty
Teraz rozumiem
Co próbowałeś mi powiedzieć
Jak cierpiałeś w imię poczytalności
Jak próbowałeś ich uwolnić
Lecz nikt nie słuchał bo nie wiedział jak
Być może będą słuchać teraz
Bo oni nie mogli cię kochać
A twoja miłość była tak prawdziwa
I gdy w zasięgu wzroku nie było żadnej nadziei
W tę gwiaździstą, gwiaździstą noc
Odebrałeś sobie życie tak, jak to często robią kochankowie
Ale jedno mogłem ci powiedzieć Wincenty
Ten świat nigdy nie był przeznaczony dla kogoś tak
Pięknego jak ty
Gwiaździsta, gwiaździsta nocy
Portrety wiszą w pustych korytarzach
Głowy bez ram na bezimiennych ścianach
Z oczyma co przyglądają się światu i nie mogą zapomnieć
Jak nieznajomi których spotykałeś
Obdartusy w łachmanach
Srebrny cierń na skrwawionej róży
Leżą pokruszone i złamane na dziewiczym śniegu
Dopiero teraz myślę że rozumiem
Co próbowałeś mi powiedzieć
Jak cierpiałeś w imię poczytalności
Jak próbowałeś ich uwolnić
Lecz oni nie słuchali i nadal nie słuchają
Być może nigdy nie będą
(Tłumaczenie Elżbieta Będkowska-Adamczyk)
Pomaluj swą paletę szarobłękitną
Wypatruj w letnim dniu
Oczyma które znają mrok mojej duszy
Cieni na wzgórzach
Szkicuj drzewa i narcyzy
Zatrzymaj powiewy i chłody zimy
W kolorach na śnieżnej połaci lnu
Teraz rozumiem
Co próbowałeś mi powiedzieć
Jak cierpiałeś w imię poczytalności
Jak próbowałeś ich uwolnić
Lecz nikt nie słuchał bo nie wiedział jak
Być może będą słuchać teraz
Gwiaździsta, gwiaździsta nocy
Płonące kwiaty jaskrawy błysk
Wirujące chmury w fioletowej mgle
Zwierciadło oczu Wincentego w błękicie chińskiej porcelany
Kolory zmieniają zabarwienie
Poranne pola bursztynowych kłosów
Twarze zbrużdżone liniami bólu
Uśmierzane kochającą dłonią artysty
Teraz rozumiem
Co próbowałeś mi powiedzieć
Jak cierpiałeś w imię poczytalności
Jak próbowałeś ich uwolnić
Lecz nikt nie słuchał bo nie wiedział jak
Być może będą słuchać teraz
Bo oni nie mogli cię kochać
A twoja miłość była tak prawdziwa
I gdy w zasięgu wzroku nie było żadnej nadziei
W tę gwiaździstą, gwiaździstą noc
Odebrałeś sobie życie tak, jak to często robią kochankowie
Ale jedno mogłem ci powiedzieć Wincenty
Ten świat nigdy nie był przeznaczony dla kogoś tak
Pięknego jak ty
Gwiaździsta, gwiaździsta nocy
Portrety wiszą w pustych korytarzach
Głowy bez ram na bezimiennych ścianach
Z oczyma co przyglądają się światu i nie mogą zapomnieć
Jak nieznajomi których spotykałeś
Obdartusy w łachmanach
Srebrny cierń na skrwawionej róży
Leżą pokruszone i złamane na dziewiczym śniegu
Dopiero teraz myślę że rozumiem
Co próbowałeś mi powiedzieć
Jak cierpiałeś w imię poczytalności
Jak próbowałeś ich uwolnić
Lecz oni nie słuchali i nadal nie słuchają
Być może nigdy nie będą
(Tłumaczenie Elżbieta Będkowska-Adamczyk)
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Don McLean Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka (producent): |
Don McLean |
| Rok wydania: |
1971 |
| Wykonanie oryginalne: |
Don McLean |
| Covery: |
Chet Atkins, Lani Hall, Freddie Starr, Julio Iglesias, Vonda Shepard, Josh Groban, Emile Pandolfi, Rick Astley, Declan, Damien Leith, Joanna Wang, Ronan Keating, Jackie Evancho, Patti Austin, Nana Mouskouri, NOFX i inni |
| Płyty: |
Matters to Me Album March 2016 |
| Ciekawostki: |
Vincent to piosenka Dona McLeana napisana w hołdzie dla Vincenta van Gogha. Rozpoczyna się od słów "gwiaździsta, gwiaździsta noc" (Starry Starry Night) odwołując się do obrazu Van Gogha Gwiaździsta noc. Piosenka nawiązuje do choroby afektywnej dwubiegunowej malarza, mówi o jego życiu, o tym co czuł i jak wyrażał to barwami poprzez swoje obrazy. Don McLean napisał ten utwór w 1971 r. po przeczytaniu książki o życiu artysty. W następnych latach piosenka osiągała czołowe miejsca na listach przebojów w USA i Wielkiej Brytanii. Po wielu latach Muzeum Van Gogha w Amsterdamie codziennie odtwarza utwór McLeana. |
Komentarze (0):