D'espairsRay - Screen

Nie ma nikogo; żadnego dysonansu w muzyce.
Moje serce jest zatkane; nie czuję już żadnego bólu.

To zbyt okrutne, nikt nie może być wyleczony.
Moje oczy są zasłonięte nawet w świetle.

Rozpadasz się w moich ramionach; to takie okrutne, że nie mogę zobaczyć płonącego, czerwonego słońca.

Koniec mojego płaczu; zabrakło mi łez do płakania.
Ciemność oświetla mnie; brak nadziei by żyć.

Byłem bezsenny; brzęczenie mnie przeszywa.
Koszmar o niekończącym się brzmieniu; wszystko odwraca się ku ciemności.

Otulający blask księżyca wyczerpuje się; te oczy nie odzwierciedlają nawet gwiezdnego pyłu nocnego nieba.
Jednakże te bezcelowe myśli całkowicie znikają; odkąd jestem sam, mówię Ci...

Sen... marzenie bez przebudzenia.
Kolejny raz zapominam smaku nieba.
Płytki, lamentujący, zadręczony...

Modlitwa, o którą prosiłem wznosi się do nieba; chciałbym teraz uwierzyć... głos na krańcu ciemności.
Dlatego żyję dalej obejmując własne rany.
Światło blednie, dlatego chcę zmierzać w stronę twego krzyku, dopóki czas nam dany, płomień życia, nie zblednie.