Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Dalriada
Dalriada - Nyárutó
Nyárutó
Tekst dodał(a): anmar09
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Dontszurgaj
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Dontszurgaj
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Így tért Atyáihoz az utolsó pogány besenyő
Száz csatában győztes, népet új hazába vezető
Szabad róna gyermeke, nem lázad többé, nyugton immár,
Kopjafák helyett templomok állanak már,
És a besenyők népe otthonra talál.
Ne aludj el, két szememnek szép világa,
Mert elindult ez földnek, ez égnek nagy királya,
Sereggel jő, háta mögött kard és kereszt,
Új hitre térít, Napunkhoz többé már nem ereszt.
Pusztákon széllel szárnyaló, büszke sasok népe,
Határok őre, az magyar földnek ékessége,
Nem áldoz többé, nem imád többé Égi atyát,
Kötve a szárnya, nem hallja már az Ősök dalát.
Szó mit sem ér, győzelmet már fegyver nem hozhat,
Fel kell hát venni jó népünknek az rabláncokat.
Kereszténnyé, és alávetetté kell itt lennünk,
Vagy hontalan, bús földönfutóként menekülnünk.
Földi vezérünk, Vadkan apánk, besenyők csillaga,
Állj ki és szólítsd lovas töményt az háborúba,
Vagy nyugvást adjál, kereszt jelét maga is vedd fel, hogy
Mi légyen a sorsunk, jó vezérünk, most döntened kell
Sem kereszttel, de Istenünkkel,
Viharral éneklő Őseinkkel,
Vélük leszek, még nem tagadok,
Égi Atyánk hitén maradok,
Veres az ég tovafelé.
Teremtőnk mosolyog errefelé,
Lovamnak hátán temessetek,
Testemen sírdombot emeljetek.
Így tért Atyáihoz az utolsó pogány besenyő
Száz csatában győztes, új hazába vezető
Szabad róna gyermeke, nem lázad többé, nyugton immár,
Kopjafák helyett templomok állanak már,
Végül Tonuzoba népe otthonra talál
Így tért Atyáihoz az utolsó pogány besenyő
Száz csatában győztes, új hazába vezető
Szabad róna gyermeke, nem lázad többé, nyugton immár,
Kopjafák helyett templomok állanak már,
Végül Tonuzoba népe otthonra talál…
Száz csatában győztes, népet új hazába vezető
Szabad róna gyermeke, nem lázad többé, nyugton immár,
Kopjafák helyett templomok állanak már,
És a besenyők népe otthonra talál.
Ne aludj el, két szememnek szép világa,
Mert elindult ez földnek, ez égnek nagy királya,
Sereggel jő, háta mögött kard és kereszt,
Új hitre térít, Napunkhoz többé már nem ereszt.
Pusztákon széllel szárnyaló, büszke sasok népe,
Határok őre, az magyar földnek ékessége,
Nem áldoz többé, nem imád többé Égi atyát,
Kötve a szárnya, nem hallja már az Ősök dalát.
Szó mit sem ér, győzelmet már fegyver nem hozhat,
Fel kell hát venni jó népünknek az rabláncokat.
Kereszténnyé, és alávetetté kell itt lennünk,
Vagy hontalan, bús földönfutóként menekülnünk.
Földi vezérünk, Vadkan apánk, besenyők csillaga,
Állj ki és szólítsd lovas töményt az háborúba,
Vagy nyugvást adjál, kereszt jelét maga is vedd fel, hogy
Mi légyen a sorsunk, jó vezérünk, most döntened kell
Sem kereszttel, de Istenünkkel,
Viharral éneklő Őseinkkel,
Vélük leszek, még nem tagadok,
Égi Atyánk hitén maradok,
Veres az ég tovafelé.
Teremtőnk mosolyog errefelé,
Lovamnak hátán temessetek,
Testemen sírdombot emeljetek.
Így tért Atyáihoz az utolsó pogány besenyő
Száz csatában győztes, új hazába vezető
Szabad róna gyermeke, nem lázad többé, nyugton immár,
Kopjafák helyett templomok állanak már,
Végül Tonuzoba népe otthonra talál
Így tért Atyáihoz az utolsó pogány besenyő
Száz csatában győztes, új hazába vezető
Szabad róna gyermeke, nem lázad többé, nyugton immár,
Kopjafák helyett templomok állanak már,
Végül Tonuzoba népe otthonra talál…
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieTak odszedł do Ojców ostatni pogański Pieczyng*
Zwycięski w stu bitwach, wiodący swój lud do nowej ojczyzny
Syn wolnego stepu, już nie walczy, już spokojny,
W miejscu kopijników** stoją już kościoły,
A koczowniczy lud znajduje dom.
Nie zasypiaj, piękny świecie mych oczu,
Bowiem wyruszył król tej ziemi, tego nieba,
Nadchodzi z wojskiem, a za nim miecz i krzyż,
Nawraca na nową wiarę, już nie pozwoli czcić Słońca.
Mknący z wiatrem po stepach, dumny lud orłów,
Stróż granic, ozdoba węgierskiej ziemi,
Nie składa już ofiar, nie czci Niebiańskiego Ojca,
Związane jego skrzydła, nie słyszy już pieśni Przodków.
Na nic słowa, broń też nie da zwycięstwa.
Nasz dobry lud musi wziąć niewolnicze łańcuchy.
Trzeba nam stać się bezwolnymi chrześcijanami,
Lub tułać się jako bezdomni.
Ziemski wodzu, ojcu Dziku, gwiazdo Pieczyngów,
Powstań i wezwij najlepszych jeźdźców do wojny,
Lub spocznij i sam uczyń znak krzyża, bo
Musisz zdecydować, dobry wodzu, co będzie naszym losem.
Nie z krzyżem, lecz z naszym Bogiem,
Ze śpiewającymi wiatrem Przodkami,
Z nimi jestem, nie zaprzeczam,
Zostaję przy wierze Niebiańskiego Ojca,
Krwawe niebo przed nami,
Na to uśmiecha się Stwórca,
Pochowajcie mnie na grzbiecie mego konia,
A na mym grobie wznieście kurhan.
Tak odszedł do Ojców ostatni pogański Pieczyng
Zwycięski w stu bitwach, wiodący swój lud do nowej ojczyzny
Syn wolnego stepu, już nie walczy, już spokojny,
W miejscu kopijników stoją już kościoły,
W końcu lud Tonuzoby*** znajduje dom
Tak odszedł do Ojców ostatni pogański Pieczyng
Zwycięski w stu bitwach, wiodący swój lud do nowej ojczyzny
Syn wolnego stepu, już nie walczy, już spokojny,
W miejscu kopijników stoją już kościoły,
W końcu lud Tonuzoby znajduje dom
*Pieczyngowie - związek kilku plemion tureckich, zmusili Madziarów do wywędrowania na teren obecnych Węgier, ostatecznie pokonani przez Bizancjum w 1091, przodkowie dzisiejszych Gagauzów
**kopijnik - starowęgierski pomnik w formie drewnianego słupa, stawiany m.in. na grobach, dawniej częsty wśród koczowniczych ludów tureckich
***Tonuzoba - dosłownie: ojciec-dzik, wódz Pieczyngów, który osiedlił swój lud na Węgrzech około roku 950, według legendy był poganinem i stanowczo odmawiał przyjęcia chrztu
Zwycięski w stu bitwach, wiodący swój lud do nowej ojczyzny
Syn wolnego stepu, już nie walczy, już spokojny,
W miejscu kopijników** stoją już kościoły,
A koczowniczy lud znajduje dom.
Nie zasypiaj, piękny świecie mych oczu,
Bowiem wyruszył król tej ziemi, tego nieba,
Nadchodzi z wojskiem, a za nim miecz i krzyż,
Nawraca na nową wiarę, już nie pozwoli czcić Słońca.
Mknący z wiatrem po stepach, dumny lud orłów,
Stróż granic, ozdoba węgierskiej ziemi,
Nie składa już ofiar, nie czci Niebiańskiego Ojca,
Związane jego skrzydła, nie słyszy już pieśni Przodków.
Na nic słowa, broń też nie da zwycięstwa.
Nasz dobry lud musi wziąć niewolnicze łańcuchy.
Trzeba nam stać się bezwolnymi chrześcijanami,
Lub tułać się jako bezdomni.
Ziemski wodzu, ojcu Dziku, gwiazdo Pieczyngów,
Powstań i wezwij najlepszych jeźdźców do wojny,
Lub spocznij i sam uczyń znak krzyża, bo
Musisz zdecydować, dobry wodzu, co będzie naszym losem.
Nie z krzyżem, lecz z naszym Bogiem,
Ze śpiewającymi wiatrem Przodkami,
Z nimi jestem, nie zaprzeczam,
Zostaję przy wierze Niebiańskiego Ojca,
Krwawe niebo przed nami,
Na to uśmiecha się Stwórca,
Pochowajcie mnie na grzbiecie mego konia,
A na mym grobie wznieście kurhan.
Tak odszedł do Ojców ostatni pogański Pieczyng
Zwycięski w stu bitwach, wiodący swój lud do nowej ojczyzny
Syn wolnego stepu, już nie walczy, już spokojny,
W miejscu kopijników stoją już kościoły,
W końcu lud Tonuzoby*** znajduje dom
Tak odszedł do Ojców ostatni pogański Pieczyng
Zwycięski w stu bitwach, wiodący swój lud do nowej ojczyzny
Syn wolnego stepu, już nie walczy, już spokojny,
W miejscu kopijników stoją już kościoły,
W końcu lud Tonuzoby znajduje dom
*Pieczyngowie - związek kilku plemion tureckich, zmusili Madziarów do wywędrowania na teren obecnych Węgier, ostatecznie pokonani przez Bizancjum w 1091, przodkowie dzisiejszych Gagauzów
**kopijnik - starowęgierski pomnik w formie drewnianego słupa, stawiany m.in. na grobach, dawniej częsty wśród koczowniczych ludów tureckich
***Tonuzoba - dosłownie: ojciec-dzik, wódz Pieczyngów, który osiedlił swój lud na Węgrzech około roku 950, według legendy był poganinem i stanowczo odmawiał przyjęcia chrztu
Historia edycji tłumaczenia
| Rok wydania: |
2018 Edytuj metrykę |
|---|---|
| Wykonanie oryginalne: |
Dalriada |
| Płyty: |
Nyárutó |
Komentarze (0):