Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Dani
Popularne teksty
12. Emma Kok - Voilá
Dani - Aime-moi, sois beau et tais-toi
Aime-moi, sois beau et tais-toi
Tekst dodał(a): Partisan
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Partisan
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Partisan
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Je suis arrivée,
c'était déjà le grand jeu :
les disques anglais,
les lumières bleues.
Il était super
dans son blazer en satin,
fumant de l'herbe
d'un air lointain.
Moi, je faisais l'œil
de la femme sans parfum
qui porte le deuil
de ses amours défunts.
Il a fallu,
oui, j'étais sous le charme,
qu'il me parle !
Ne dis rien, viens !
Tout est bien,
aime-moi,
sois beau et tais-toi !
Pourquoi faut-il
que tu parles
de Virgile
et de Monte-Carl' ?
Plus de câlins,
un peu moins
de discours
pour me faire l'amour.
J'aime les avances
en silence.
C'est comme ça :
sois beau et tais-toi !
Oui, tu me plais,
je te plais…
Oh, s'il te plaît !
Viens !
Tout est bien,
aime-moi,
sois beau et tais-toi !
J'aime l'indécence
en silence.
C'est comme ça :
sois beau et tais-toi !
Mais le lendemain,
c'était la main dans la main,
loin de la ville,
plage à Deauville.
Il y avait là-bas
ce merveilleux vague à l'âme,
un homme, une femme,
chabadaba !
C'était quelque chose
comme un dix-huit septembre,
il y avait des roses
en entrant dans la chambre.
Et puis voilà
que soudain recommence
l'éloquence !
Ne dis rien, viens !
Tout est bien,
aime-moi,
sois beau et tais-toi !
Pourquoi toujours,
tu m'affoles,
à l'amour
mettre des paroles ?
Pourquoi faut-il
tout ce style
quand on con-
naît la fin du film ?
Sur le sofa,
étends-toi,
détends-toi,
sois beau et tais-toi !
Oui, tu me plais,
je te plais…
Oh, s'il te plaît !
Viens !
Tout est bien,
aime-moi,
sois beau et tais-toi !
Plus de câlins,
un peu moins
de discours
pour me faire l'amour.
Pourquoi faut-il
que tu parles
de Virgile
et de Monte-Carl' ?
J'aime l'indécence
en silence.
C'est comme ça :
sois beau et tais-toi !
Ne dis rien, viens ! …
c'était déjà le grand jeu :
les disques anglais,
les lumières bleues.
Il était super
dans son blazer en satin,
fumant de l'herbe
d'un air lointain.
Moi, je faisais l'œil
de la femme sans parfum
qui porte le deuil
de ses amours défunts.
Il a fallu,
oui, j'étais sous le charme,
qu'il me parle !
Ne dis rien, viens !
Tout est bien,
aime-moi,
sois beau et tais-toi !
Pourquoi faut-il
que tu parles
de Virgile
et de Monte-Carl' ?
Plus de câlins,
un peu moins
de discours
pour me faire l'amour.
J'aime les avances
en silence.
C'est comme ça :
sois beau et tais-toi !
Oui, tu me plais,
je te plais…
Oh, s'il te plaît !
Viens !
Tout est bien,
aime-moi,
sois beau et tais-toi !
J'aime l'indécence
en silence.
C'est comme ça :
sois beau et tais-toi !
Mais le lendemain,
c'était la main dans la main,
loin de la ville,
plage à Deauville.
Il y avait là-bas
ce merveilleux vague à l'âme,
un homme, une femme,
chabadaba !
C'était quelque chose
comme un dix-huit septembre,
il y avait des roses
en entrant dans la chambre.
Et puis voilà
que soudain recommence
l'éloquence !
Ne dis rien, viens !
Tout est bien,
aime-moi,
sois beau et tais-toi !
Pourquoi toujours,
tu m'affoles,
à l'amour
mettre des paroles ?
Pourquoi faut-il
tout ce style
quand on con-
naît la fin du film ?
Sur le sofa,
étends-toi,
détends-toi,
sois beau et tais-toi !
Oui, tu me plais,
je te plais…
Oh, s'il te plaît !
Viens !
Tout est bien,
aime-moi,
sois beau et tais-toi !
Plus de câlins,
un peu moins
de discours
pour me faire l'amour.
Pourquoi faut-il
que tu parles
de Virgile
et de Monte-Carl' ?
J'aime l'indécence
en silence.
C'est comme ça :
sois beau et tais-toi !
Ne dis rien, viens ! …
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieKiedy przybyłam,
impreza trwała już na dobre:
angielskie płyty,
niebieskie światła.
On wyglądał wspaniale
w swoim satynowym blezerze,
w paląc trawkę
z nieobecną miną.
Rzucałam zalotne spojrzenia
jak bezwonna kobieta,
która nosi żałobę
po umarłych miłościach.
Musiał,
skoro byłam pod jego urokiem,
ze mną porozmawiać!
Nic nie mów, do dzieła!
Wszystko jest tak jak trzeba,
kochaj mnie,
ładnie wyglądaj i nie odzywaj się!
Dlaczego musisz
rozmawiać
o Wergiliuszu
i Monte Carlo?
Więcej pieszczot,
trochę mniej
mówienia,
żeby się ze mną kochać.
Lubię awanse
w ciszy.
Rób tak:
ładnie wyglądaj i nie odzywaj się!
Tak, ty mi się podobasz,
ja ci się podobam…
Och, proszę cię!
Do dzieła!
Wszystko jest tak jak trzeba,
kochaj mnie,
ładnie wyglądaj i nie odzywaj się!
Lubię nieprzyzwoitość
w ciszy.
Rób tak:
ładnie wyglądaj i nie odzywaj się!
Ale następnego dnia
już ręka w rękę,
daleko od miasta,
plaża w Deauville.
Była tam
ta cudowna niepewność w duszy,
mężczyzna, kobieta,
szabadaba!
To było coś w rodzaju
osiemnastego września,
były róże
przy wejściu do pokoju.
A potem
nagle zaczyna się kolejny
przypływ elokwencji!
Nic nie mów, do dzieła!
Wszystko jest tak jak trzeba,
kochaj mnie,
ładnie wyglądaj i nie odzywaj się!
Po co zawsze,
a doprowadza mnie to do szału,
do miłości
dodawać jeszcze słowa?
Po co nam
cały ten styl,
skoro znamy
zakończenie filmu?
Oto sofa,
połóż się na niej,
odpręż się,
ładnie wyglądaj i nie odzywaj się!
Tak, ty mi się podobasz,
ja ci się podobam…
Och, proszę cię!
Do dzieła!
Wszystko jest tak jak trzeba,
kochaj mnie,
ładnie wyglądaj i nie odzywaj się!
Więcej pieszczot,
trochę mniej
mówienia,
żeby się ze mną kochać.
Dlaczego musisz
rozmawiać
o Wergiliuszu
i Monte Carlo?
Lubię nieprzyzwoitość
w ciszy.
Rób tak:
ładnie wyglądaj i nie odzywaj się!
Nic nie mów, do dzieła!…
impreza trwała już na dobre:
angielskie płyty,
niebieskie światła.
On wyglądał wspaniale
w swoim satynowym blezerze,
w paląc trawkę
z nieobecną miną.
Rzucałam zalotne spojrzenia
jak bezwonna kobieta,
która nosi żałobę
po umarłych miłościach.
Musiał,
skoro byłam pod jego urokiem,
ze mną porozmawiać!
Nic nie mów, do dzieła!
Wszystko jest tak jak trzeba,
kochaj mnie,
ładnie wyglądaj i nie odzywaj się!
Dlaczego musisz
rozmawiać
o Wergiliuszu
i Monte Carlo?
Więcej pieszczot,
trochę mniej
mówienia,
żeby się ze mną kochać.
Lubię awanse
w ciszy.
Rób tak:
ładnie wyglądaj i nie odzywaj się!
Tak, ty mi się podobasz,
ja ci się podobam…
Och, proszę cię!
Do dzieła!
Wszystko jest tak jak trzeba,
kochaj mnie,
ładnie wyglądaj i nie odzywaj się!
Lubię nieprzyzwoitość
w ciszy.
Rób tak:
ładnie wyglądaj i nie odzywaj się!
Ale następnego dnia
już ręka w rękę,
daleko od miasta,
plaża w Deauville.
Była tam
ta cudowna niepewność w duszy,
mężczyzna, kobieta,
szabadaba!
To było coś w rodzaju
osiemnastego września,
były róże
przy wejściu do pokoju.
A potem
nagle zaczyna się kolejny
przypływ elokwencji!
Nic nie mów, do dzieła!
Wszystko jest tak jak trzeba,
kochaj mnie,
ładnie wyglądaj i nie odzywaj się!
Po co zawsze,
a doprowadza mnie to do szału,
do miłości
dodawać jeszcze słowa?
Po co nam
cały ten styl,
skoro znamy
zakończenie filmu?
Oto sofa,
połóż się na niej,
odpręż się,
ładnie wyglądaj i nie odzywaj się!
Tak, ty mi się podobasz,
ja ci się podobam…
Och, proszę cię!
Do dzieła!
Wszystko jest tak jak trzeba,
kochaj mnie,
ładnie wyglądaj i nie odzywaj się!
Więcej pieszczot,
trochę mniej
mówienia,
żeby się ze mną kochać.
Dlaczego musisz
rozmawiać
o Wergiliuszu
i Monte Carlo?
Lubię nieprzyzwoitość
w ciszy.
Rób tak:
ładnie wyglądaj i nie odzywaj się!
Nic nie mów, do dzieła!…
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Jean-Loup Dabadie Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka: |
Jean-Pierre Bourtayre, Claude François, |
| Rok wydania: |
1976 |
| Wykonanie oryginalne: |
Dani |
| Płyty: |
Aime-moi, sois beau et tais-toi / Petite fille, attention (SP, 1976), Les Années Flèche (1967-1978) (CD, składanka, 2018) |
Komentarze (0):