Dawid Hallman & TMA - Marsz za Bug

Uderzcie w bębny, zagrajcie nam w rogi!
Za Bug, za Bug!
Niech lotne serce nie wyprzedza nogi!
Uderzcie w bębny, zagrajcie nam w rogi.
Dla naszych serc, dla naszych nóg!
Za Bug, za Bug!

Już tam nie jeden z zabużańskich braci,
Uchem przy ziemi każdy tentent ima;
Tysiąc go razy i schwyta i straci,
A nas jak niema, tak niema.
A posiodłane, pokiełzane konie
Strzygą uszami, rżą do naszych koni;
A ostre szable i nabite bronie
Brzęczą nutę naszej broni.
Piękne siostrzyce Rusinki, Litewki,
Jak zakochane już nas wypatrują,
Polskim ułanom szyją chorągiewki,
Polskie kokardy gotują.
Że nas zobaczą, żywiej ich wzrok płonie,
Drżą ręce naprzód, że nas uściskają,
A serce, prorok, skacze już im w łonie,
Że nas wkrótce kochać mają.
Uderzcie w bębny, zagrajcie nam w rogi,
Za Bug, za Bug!
Niech lotne serce nie wyprzedza nogi!
Uderzcie w bębny, zagrajcie nam w rogi,
Dla naszych serc, dla naszych nóg!
Za Bug, za Bug!

Warczy próg Dniepru, pomrukuje Dźwina,
Bo cudzy język polską wodę chłepce.
Wyje stepami polska Ukraina,
Bo koń cudzy po niej depce:
Dyszy niechęcią bagniste Polesie,
Burzami grożą naddniestrzańskie skały,
Lesista Litwa dąsa się i ćmi się
Na nasz pochód opieszały.
Wodzu nasz Janie! białe orły żebrzą
Ogniem Grochowa i Wawru napadem,
Niech się coprędzej brzegi Bugu śrebrzą
Tryumfującem ich stadem.
Niech postrzelony ten potwór dwugłowy.
Po polskiej ziemi dłużej się nie słania;
Wypuść ostatni pocisk piorunowy
I skróć mu męki skonania.
Uderzcie w bębny, zagrajcie nam w rogi.
Za Bug, za Bug!
Niech lotne serce nie wyprzedza nogi!
Uderzcie w bębny, zagrajcie nam w rogi.
Dla naszych serc, dla naszych nóg!
Za Bug, za Bug!