De Blow - Śmierć nie wybiera

Śmierć czasem nie wybiera, ale to nie przypadek
Nikt nie chce umierać musisz zdać sobie sprawe, że
Twoje życie nie jest nawet zapisane w gwiazdach
Na każdego przyjdzie czas, ponoć życie to farsa.

Ja słyszałem wiele, miasta oddech pachnie śmiercią
Jedni mają nadzieje inni pierdolą codzienność
Trzeci nie wierzą w wieczność, boże to daj im siły
Gdziekolwiek kurwa jesteś nie pozwól by się zabili.

Życie jest takie kruche ponoć wystarczy myśl
Kilka problemów by przestać tu wiedzieć poco żyć
Nie chce widzieć kałuży krwi, mieć jej na dłoniach
A pochopne decyzje często mogą to spowodować.

Dlaczego słowa czasem nie wystarczą nam
Powołać wyrok Bogów i odsunąć się od bram
Czasem sam gubie się w tym syfie, lecz dobrze wiem
Że śmierć nas nie wybiera czasem wybieramy śmierć.

Ref: Jesteś sam, stoisz tam jeden błąd dach i blok
Jeden krok, nie myślisz o innych, został tylko skok, skok
Gdzie był ktoś? Nikt nie pomógł, miałeś coś do powiedzenia
Mówić już nie miałeś komu.
Powiedz jak mam żyć, powiedz, bo nie dociera
Beton nie pochłonął krwi, pozostały wspomnienia
Co wypada zrobić teraz? Matka co noc łzy wyciera
Ciebie już tutaj nie ma, wiem, że śmierć nie wybiera nas.

Wiesz co jest dziś horrorem? Folloł apuje teraz
To widzieć matke, która swego syna musi grzebać
Nie chce miewać tych chwil, kiedy próbuje zrozumieć
I jest mi cholernie ciężko, bo po prostu nie umiem.

W sumie, każdy ma motyw ej, podobno dramat
Najlepsze było to, że nikt niczego nie zauważał
Wszystko było jak dawniej, a widziałem go wczoraj
Byś wpadł i pogadał, może byś go uratował.

Nieświadomie z życia historia, tylko opowiem jej imię,
Kłopoty finansowe, wyczerpane zdrowie, ciasny dom, co nie.
Lepiej nie było z mężem, nie wiem czy do dzisiaj świadom
tego co widział w łazience.

Jak zacikała pętle pewnie nie myślała nawet,
Czy jej córka z chorym dzieckiem bez niej da sobie radę
Chryste Panie, chciałbym móc pisać fikcje
Lecz życie nie pozwala, zostawia wyraźną bliznę.

Ref: Jesteś sam, stoisz tam jeden błąd dach i blok
Jeden krok, nie myślisz o innych, został tylko skok, skok
Gdzie był ktoś? Nikt nie pomógł, miałeś coś do powiedzenia
Mówić już nie miałeś komu.

Powiedz jak mam żyć, powiedz, bo nie dociera
Beton nie pochłonął krwi, pozostały wspomnienia
Co wypada zrobić teraz? Matka co noc łzy wyciera
Ciebie już tutaj nie ma, wiem, że śmierć nie wybiera nas.