Diary of Dreams - Never Freeze

wieczny lód tak daleko jak wzrok sięga
opuszczony wiatr, potrzeba inspiracji

ten biały horyzont, na pewno samotny strażnik
przysięga zabezpieczenia, podziwiania wdzięcznej sztuki

kwiat w lodzie, to sztuczne życie
piękno ściele się do twych oddanych stóp

upadły na kolana, są tak odrętwiałe, są sine
mówię do niej, jej dedykuję me słowa

oczywiście, że nie, jak bym śmiał stopnieć
oczywiście, że nie, dlaczego miałbym się przejmować życiem
... tak w ogóle

nieśmiertelne piękno, nieznośne z przepychu
pora roku zmienia się z dnia na dzień

widzę ją topniejącą, dającą życie pięknu
by zbudzić mnie z przemiany

lód teraz pęka tysiącem kawałków
uwięziony ja jestem pod nią

słucham tego nieżywego zamieszania
i słyszę, że ona teraz do mnie mówi, cicho

oczywiście, że nie, jak bym śmiał stopnieć
oczywiście, że nie, dlaczego miałbym się przejmować życiem
... tak w ogóle