Digital Daggers - Come Crashing

Słyszę jak wzywa twój grzmot
Na odległym nieboskłonie.
Chcę czuć, że to znałem,
Przez tysiąc żyć.
Kiedy niebiosa upadają,
A ja widzę światło
Zabrane z mego snu,
Ze snu, w którym umarłem,
Ze snu, w którym umarłem...
Przywróć mnie do życia.

Zawsze, gdy patrzę w twe oczy
Widzę błyskawicę.
Osłoń mnie, gdy nie ma gdzie się ukryć.
Rozpadasz się,
Obdarz mnie chaosem, kiedy w środku już nie ma niczego.
Przyciągnij mnie do swego nieokiełznanego nieba.
Zawsze, gdy patrzę w twe oczy,
Rozpadasz się.

Poczuj nadciągającą burzę,
Uspokój szalejące prądy.
Widziałem jedynie twój cień,
Chcę być ożywiony,
Ze snu, w którym umarłem...
Ze snu.

Zawsze, gdy patrzę w twe oczy
Widzę błyskawicę.
Osłoń mnie, gdy nie ma gdzie się ukryć.
Rozpadasz się,
Obdarz mnie chaosem, kiedy w środku już nie ma niczego.
Przyciągnij mnie do swego nieokiełznanego nieba.
Zawsze, gdy patrzę w twe oczy,
Rozpadasz się.

Zabierz mnie.
Złam mnie.
Powiedz, że mnie uratujesz...
Powiedz, że mnie uratujesz...
Powiedz, że mnie uratujesz.!

Zawsze, gdy patrzę w twe oczy
Widzę błyskawicę.
Osłoń mnie, gdy nie ma gdzie się ukryć.
Rozpadasz się,
Obdarz mnie chaosem, kiedy w środku już nie ma niczego.
Przyciągnij mnie do swego nieokiełznanego nieba.
Zawsze, gdy patrzę w twe oczy,
Rozpadasz się.
Rozpadasz się.


(Powiedz, że mnie uratujesz...)
(Powiedz, że mnie uratujesz...)