Dima Koldun i Valeria - Ty grustish

Ty się smucisz
Ja się smucę
Ty się smucisz
Ja się smucę

Jesienią, jak zawsze niebo posiwiało
Próżność wszystkich przechodniów – nagle zniknęli
Nad miastem zagościła zła pogoda
Smucisz się i łagodnym wzrokiem
Odprowadzasz zrozpaczone, piękne ptaki
Odlatujące tak daleko

Co mam robić, jak ci pomóc o nim zapomnieć
I ten czas, który przyszło nam się wspólnie przeżyć
Niech noc przykuje wszystko wkoło tęsknotą niewyobrażalną
Szumi jesienny deszcz, zmyje wszelkie ślady
Nauczę się ciebie kochać – nauczę się kochać
I każdego dnia będę ci to mówić
Nie zostawiaj mnie samej, nie oddawaj mnie dla niego
O to tak się modlę

Ty się smucisz
Ja się smucę
Ty się smucisz
Ja się smucę

Smucę się, rozumiemy, że był remis
Ta partia już rozegrana, leci silniej
Ciągnie nas dzisiaj nawzajem
Pół godziny, pół godziny do północy
Jesteśmy niczym dwie świece
Spłoniemy zupełnie w nieskończoności naszej miłości

Co mam robić, jak ci pomóc o nim zapomnieć
I ten czas, który przyszło nam się wspólnie przeżyć
Niech noc przykuje wszystko wkoło tęsknotą niewyobrażalną
Szumi jesienny deszcz, zmyje wszelkie ślady
Nauczę się ciebie kochać – nauczę się kochać
I każdego dnia będę ci to mówić
Nie zostawiaj mnie samej, nie oddawaj mnie dla niego
O to tak się modlę

Co mam robić, jak ci pomóc o nim zapomnieć
I ten czas, który przyszło nam się wspólnie przeżyć
Niech noc przykuje wszystko wkoło tęsknotą niewyobrażalną
Szumi jesienny deszcz, zmyje wszelkie ślady
Nauczę się ciebie kochać – nauczę się kochać
I każdego dnia będę ci to mówić
Nie zostawiaj mnie samej, nie oddawaj mnie dla niego
O to tak się modlę