DKA - Odpowiedzialność

Ludzie panoszą się po tym małym globie,
szukając śladów, czego tu nie było,
wierząc w pozory szczęścia skupiają się na sobie,
eliminując innych, głoszą postulaty.
Wierzą w swoich bogów, inni wierzą w innych,
religie podzieliły ludzi, a ludzie podzielili siebie,
stworzyli rządy i systemy, za które walczą,
i przekonanie wierzę, że po ich stronie jest racja.
Wartość i wolność, choć to niszczy zwykłą ludzką godność,
człowiek jest głupi, bo nie wyciąga wniosków,
nie uczy się na błędach, pali za sobą tysiące mostów,
i tak już jest po prostu, tak jest.

Trzeba tylko chcieć, by zmienić coś,
by w błędach widzieć sens, nie powtórzyć go,
by ludzie żyli w odpowiedzialności,
zamiast niszczyć, budowali sny.
Trzeba tylko chcieć, by zmienić coś,
by w błędach widzieć sens, nie powtórzyć go.

Systemy były i upadły,
ludzie żyli, ale też umarli.
Przyszli nowi co myślą inaczej,
że są twardsi niż bogowie,
ale skończą tak samo raczej,
bo ludzie nie mają za grosz pokory,
szacunku do innych z własnej woli.
Widzisz, to wszystko jest kołem zamkniętym,
w umysłach, sercach, rozumach, aby to przerwać.
Wystarczy jeden, co chce zmienić to,
by widzieć błąd, nie powtórzyć go.
Tak prosto, ale ciężko zarazem,
otworzyć oczy, pokonać ten marazm.

Trzeba tylko chcieć, by zmienić coś,
by w błędach widzieć sens, nie powtórzyć go,
by ludzie żyli w odpowiedzialności,
zamiast niszczyć, budowali sny.
Trzeba tylko chcieć, by zmienić coś,
by w błędach widzieć sens, nie powtórzyć go. x2