Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Draconian
Popularne teksty
Draconian - The Wretched Tide
The Wretched Tide
Tekst dodał(a): anmar09
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): eastrazor
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): anmar09
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
We're leaving today
After dust-ridden shutters close
And heartbeats they rush
Then to cease in your embrace
These scars though-out the night
Left no more fighting in us
No tears to fill the void
In a place even devils fled
The wretched tongues
Wording their pain on to me
Until even tide enters
There's no place out of here
For grace to life me up every molecule
whispered to make peace with the unreality
I felt I was slipping downwards
into darkness
...and in darkness I stayed
until sadness closed its eyes
Ships passing in the silvery night,
Carrying this vicious, benevolent heart
And in sadness we part...
In the dark of you, in the dark of me
Release these hearts from the turmoil
Tired and cold,
A tale since eons of old...
So elusive this intemperance of escape
So much has fallen and is falling still
Into the hands of the ever madding crowd
So we're leaving today
As dust-ridden shutters close
To site that glimmer of hope
And breathe, if only for a while
These stars that turned the tide
Left no more fighting in use
No hope to find the dawn
In a place even specters dwell
Ships passing in the silvery night,
Carrying this vicious, benevolent heart
And in sadness we part...
In the dark of you, in the dark of me
Release these hearts from the turmoil!
Only Love before they drown...
Tired and cold,
A tale since eons of old...
So elusive this intemperance of escape
So much has fallen and is falling still
Into the hands of the ever madding crowd
After dust-ridden shutters close
And heartbeats they rush
Then to cease in your embrace
These scars though-out the night
Left no more fighting in us
No tears to fill the void
In a place even devils fled
The wretched tongues
Wording their pain on to me
Until even tide enters
There's no place out of here
For grace to life me up every molecule
whispered to make peace with the unreality
I felt I was slipping downwards
into darkness
...and in darkness I stayed
until sadness closed its eyes
Ships passing in the silvery night,
Carrying this vicious, benevolent heart
And in sadness we part...
In the dark of you, in the dark of me
Release these hearts from the turmoil
Tired and cold,
A tale since eons of old...
So elusive this intemperance of escape
So much has fallen and is falling still
Into the hands of the ever madding crowd
So we're leaving today
As dust-ridden shutters close
To site that glimmer of hope
And breathe, if only for a while
These stars that turned the tide
Left no more fighting in use
No hope to find the dawn
In a place even specters dwell
Ships passing in the silvery night,
Carrying this vicious, benevolent heart
And in sadness we part...
In the dark of you, in the dark of me
Release these hearts from the turmoil!
Only Love before they drown...
Tired and cold,
A tale since eons of old...
So elusive this intemperance of escape
So much has fallen and is falling still
Into the hands of the ever madding crowd
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieDziś wyruszamy
po tym jak zamknęły się napędzane kurzem bramy
Serce pędzi
aby wkrótce zaprzestać w twych objęciach
Te blizny pozostawione przez noc
nie zostawiły w nas już ani odrobiny woli walki
Żadnych łez by wypełnić pustkę
W miejscu z którego uciekł nawet diabeł
Żałosne języki
Formułują swój ból w moją stronę
Zanim jakakolwiek fala nadejdzie
Nie ma nic poza tym miejscem
O łaskę by ożywić każdy mój molekuł
szeptały by zawrzeć pokój z nierzeczywistością
Czułem jak ześlizguje się w dół
w mrok
... I w mroku pozostałem
dopóty dopóki smutek nie zamknął swych oczu
Statki płyną po srebrzystym niebie
przewożąc występne, życzliwe serca
I w smutku się rozpadamy
W twoim mroku, w moim mroku
Uwolnić te serca od zgiełku
Zmęczone i zimne
Pradawna opowieść...
Tak nieuchwytna w swym pragnieniu ucieczki
Tak wielu upadło i upada wciąż
W ręce nieustannie szalonego tłumu
Dziś wyruszamy
po tym jak zamknęły się napędzane kurzem bramy
By umiejscowić ten przebłysk nadziei
I oddychać, chociażby przez chwilę
Te gwiazdy które zawróciły fale
Nie pozostawiły w nas woli walki
Żadnych nadziei by ujrzeć świt
W miejscu w którym swoje miejsce odnajdują nawet zjawy
Statki płyną po srebrzystym niebie
przewożąc występne, życzliwe serca
I w smutku się rozpadamy
W twoim mroku, w moim mroku
Uwolnić te serca od zgiełku
Tylko Miłość nim utoną...
Zmęczone i zimne
Pradawna opowieść...
Tak nieuchwytna w swym pragnieniu ucieczki
Tak wielu upadło i upada wciąż
W ręce nieustannie szalonego tłumu
po tym jak zamknęły się napędzane kurzem bramy
Serce pędzi
aby wkrótce zaprzestać w twych objęciach
Te blizny pozostawione przez noc
nie zostawiły w nas już ani odrobiny woli walki
Żadnych łez by wypełnić pustkę
W miejscu z którego uciekł nawet diabeł
Żałosne języki
Formułują swój ból w moją stronę
Zanim jakakolwiek fala nadejdzie
Nie ma nic poza tym miejscem
O łaskę by ożywić każdy mój molekuł
szeptały by zawrzeć pokój z nierzeczywistością
Czułem jak ześlizguje się w dół
w mrok
... I w mroku pozostałem
dopóty dopóki smutek nie zamknął swych oczu
Statki płyną po srebrzystym niebie
przewożąc występne, życzliwe serca
I w smutku się rozpadamy
W twoim mroku, w moim mroku
Uwolnić te serca od zgiełku
Zmęczone i zimne
Pradawna opowieść...
Tak nieuchwytna w swym pragnieniu ucieczki
Tak wielu upadło i upada wciąż
W ręce nieustannie szalonego tłumu
Dziś wyruszamy
po tym jak zamknęły się napędzane kurzem bramy
By umiejscowić ten przebłysk nadziei
I oddychać, chociażby przez chwilę
Te gwiazdy które zawróciły fale
Nie pozostawiły w nas woli walki
Żadnych nadziei by ujrzeć świt
W miejscu w którym swoje miejsce odnajdują nawet zjawy
Statki płyną po srebrzystym niebie
przewożąc występne, życzliwe serca
I w smutku się rozpadamy
W twoim mroku, w moim mroku
Uwolnić te serca od zgiełku
Tylko Miłość nim utoną...
Zmęczone i zimne
Pradawna opowieść...
Tak nieuchwytna w swym pragnieniu ucieczki
Tak wielu upadło i upada wciąż
W ręce nieustannie szalonego tłumu
Historia edycji tłumaczenia
| Rok wydania: |
2015 Edytuj metrykę |
|---|---|
| Wykonanie oryginalne: |
Draconian |
| Płyty: |
Sovran |
Komentarze (0):