Elżbieta Jodłowska - Być kobietą po czterdziestce

Być kobietą po czterdziestce -
Po co mam być wiecznie młoda?
Po czterdziestce być nareszcie -
W tym szaleństwie jest metoda!

Czemu bać się każdej zmarszczki?
Czemu w lustro patrzeć z lękiem?
Po czterdziestce życie jest dopiero piękne!

Dzieci dawno odchowane
Egzaminy wszystkie zdane
I nie muszę się już męczyć
Z tym nudziarzem i tyranem!

Mogę nagle rzucić wszystko
Zacząć życie od początku!
Może znajdę jakąś miłość
Gdzieś w Krynicy albo w Lądku (Zdroju)?

Ekspansywną być kobietą
Piąć się w górę, awansować!
Może zacznę pisać powieść
Grać na harfie lub malować?

Tyle marzeń do spełnienia
Tyle lądów do odkrycia
Niech mi tylko na to wszystko starczy życia!

Już nie będę gonić w piętkę
Prać, prasować, stać przy garach
Obsługiwać wszystkich w koło
Wciąż napinać się i starać!

Kiedy robię bilans życia
To wychodzi straszne manko:
Byłam żoną, matką-Polką
Teraz pora być kochanką!

Być kobietą po czterdziestce
To jest ulga i nagroda!
Jesień życia bywa piękna
Chociaż lata trochę szkoda...

Być kobietą po czterdziestce
Niezależną, wolną, śmiałą
Trzeba wreszcie się odważyć pójść na całość!

Być nareszcie po pięćdziestce
Na to czekam, o tym marzę
Po sześćdziestce się rozkręcę (serio)
I dopiero wam pokażę!

Da dam, da dam dam, da dam, da dam dam
Da dam, da dam, da da dam
Da dam, da dam dam, da dam, da dam dam
Da dam, da dam, da da dam

Miałam czterdziestkę i miałam pięćdziesiątkę, i mogę was zapewnić, że czterdziestka jest lepsza!