Evans Blue - Dark that follows

Jest tyle rzeczy, których nigdy nie musiałaś mówić
Jakbym był Twoją drugą duszą, ale nie możesz kochać ich wszystkich
Twoje łzy są bez znaczenia, smutek masz wypisany na twarzy
Tak jak Twoje puste słowa, niczym trucizna
Tak jak choroby, które trawią Cię dziś
Jak jakaś choroba, która wdarła się do mojego życia

Jeśli nikt nie jest temu winny, to nie ma kogo winić
I nie ma nic do dodania,
Tym razem nikt nie zawinił, więc nie ma nic do ratowania
I nie ma już kogo nienawidzić
Ale tak bym chciał.... uwierz mi.
Jest tak wiele wyjść, z których nigdy nie korzystałaś
Jakbym był wolną przestrzenią wokół Ciebie i nigdy Cię nie opuścił
Teraz zmień tą głupią minę
Nie jesteś najlepsza ani jedyna
Jesteś po prostu chorobą, która ją trawi
Jak jakaś choroba, która wdarła się do mojego życia.

Jeśli nikt nie jest temu winny, to nie ma kogo winić
I nie ma nic do dodania,
Tym razem nikt nie zawinił, więc nie ma nic do ratowania
I nie ma już kogo nienawidzić
Ale tak bym chciał.... uwierz mi.

Jest fajnie, gdy nie jest za często, mówię Ci, olej smutek, kochaj mnie
Jesteś z siebie tak dumna, że Twoja wada stała się czymś
Czym kochasz się chwalić (słyszeć, że jest w porządku)
Im tego więcej, tym ciężej połapać się, jak jest naprawdę
Już nie ma dla Ciebie u mnie miejsca
Ale gdy jesteś sama i nikt nie patrzy
Wydaje Ci się, że to nie ma znaczenia
Że tak naprawdę jesteś taka jak ja

Jeśli nikt nie jest temu winny, to nie ma kogo winić
I nie ma nic do dodania,
Tym razem nikt nie zawinił, więc nie ma nic do ratowania
I nie ma już kogo nienawidzić
A jeśli powiem, że tego chcę (to nie ma znaczenia), nie wierzysz mi
Jesteś tylko chorobą, która wdarła się do mojego życia.