Evtis - By przypodobać się Bogu

Nie mieliśmy prawie nic, wymazali nas ze świata,
Przez sto dwadzieścia trzy lata Polski nie było na mapach,
A rodacy żyli pod ciężką ręką kata,
Każdą iskrę wolności chcieli ugasić w Polakach.
Nie mieliśmy prawie nic, oprócz naszej wiary,
W to, że Bóg przywróci naród na drogę do chwały,
Choć upadki się zdarzały, to silniejsi wstawaliśmy,
I najgorszy koszmar razem przetrwaliśmy.
Zorganizowani, przez wrogów niedoceniani,
Kierowani zasadami, chrześcijańskimi wartościami,
Nierozłącznie związani z polskimi korzeniami,
Ciągle napadani, lecz nigdy niepokonani.
Nie mieliśmy nigdy łatwo, chcieli naszej zguby,
Wtedy wiara nam pomogła przejść przez trudy,
Wszelkie próby, by nas złamać, minęły się z celem,
Pokazaliśmy, że Polacy to naród z charakterem.

Nie próbujmy zbawić świata kosztem własnego narodu,
Jednak postępujmy tak, by przypodobać się Bogu.
Chociaż znowu z każdej strony będą wbijać w plecy noże,
To i tak my do końca, zawsze wierni Tobie, Boże. (x2)

Nikomu się nie kłaniamy, klękamy tylko przed Bogiem,
Za to nas nienawidzą, dumnym jesteśmy narodem.
Powiem: chciałbym mieć tę siłę, jak nauczał Prymas,
Nienawiść zwalczać miłością – wtedy nic nas nie zatrzyma.
Najważniejsza jest rodzina, taki porządek miłości,
Ordo caritatis – kosmopolitów to złości.
Oni mają swą nienawiść, także miejmy miłość dla nich,
Niech nie będą sami – dzisiaj pomodlę się za nich.
Nie ma narodu bez granic – brońmy naszej kultury,
Nie po to, by dzielić, powstają niektóre mury,
Ale po to, żeby chronić i zachować tę tożsamość,
My musimy tego bronić – nic nie obroni się samo.
To nam dano stać na straży, może będziesz się obrażał,
To, co mówię, jest niemodne – nie będę za to przepraszał.
W świat pięknych wartości was wszystkich zapraszam.
Dobra nasza! To tysiąc myśli Prymasa.

Nie próbujmy zbawić świata kosztem własnego narodu,
Jednak postępujmy tak, by przypodobać się Bogu.
Chociaż znowu z każdej strony będą wbijać w plecy noże,
To i tak my do końca, zawsze wierni Tobie, Boże. (x2)