Filipinki - Kapitanie, co za burza

Okręt wypłynął gdzieś w rejs
Na nim załoga, że hej
Każdy ma fason i styl
Bo każdy z nich to morski wilk

Gdy któryś spojrzy, to wprost
W gardle zamiera ci głos
Lecz pełnię wzruszenia masz
Gdy ujrzysz kapitana twarz

Kapitanie, co za burza
Co za burza, co za sztorm
Z tych odmętów się wynurza
Niczym na przylądku Horn
Kapitanie, co za burza
W niej orkiestra cała gra

~ ♫ ♫ ♫ ~

Kapitanie, co za burza
Co za burza, co za sztorm
Z tych odmętów się wynurza
Niczym na przylądku Horn
Kapitanie, co za burza
W niej orkiestra cała gra

Okręt samotny wśród fal
Wichry go niosą gdzieś w dal
Mesa zamknięta i bar
I półmrok do kajut się wdarł

Czarny horyzont jest w krąg
Poręcz wymyka się z rąk
Pokład bezludny, a tam
Na mostku jest kapitan sam

Kapitanie, co za burza
Co za burza, co za sztorm
Z tych odmętów się wynurza
Niczym na przylądku Horn
Kapitanie, co za burza
W niej orkiestra cała gra

~ ♫ ♫ ♫ ~

Kapitanie, co za burza
Tyś to widział już nie raz
Niesłychanie, kapitanie
Widok ten poruszył nas
Kapitanie, co za burza
Potańcz z burzą jeszcze raz