Finger Eleven - Them vs. You vs. Me

Wyszliśmy, i zaraz po tym wiedziałem,
że poczuliśmy zły posmak w naszych ustach.
Świadomość nie przyszła zbyt wcześnie,
ale ty w końcu też to poczułaś.
To kolejny raz, gdy spieprzyłem.
Perfekcyjne popołudnie.
Wszystkie zwyczaje, których zapomniałem
mogłyby mi pomóc w niezachowaniu się okrutnie.

Lecz ja bynajmniej oszalałem.
Mimo że moje żarty były świetne,
miałem to uczucie, że mój czas się kończy.
Lecz skarbie, to po prostu nie ja.

Więc tak daleko jak nikt nie sięga wzrokiem.
Nie będą w stanie się sprzeciwić.
Przebywają mile pomiędzy nami trzema*
To było między nimi, tobą, a mną.

I gdy jechaliśmy prosto przed siebie,
trzydzieści sekund bez ani jednego słowa,
wtedy byłem pewien
że nic od ciebie nie usłyszę.

I droga stała się radiem.
Patrzyliśmy się krzywo na przepiękne drzewa.
Myślałem wtedy co poszło źle.
Pomyślałem skarbie, że to po prostu nie ja.