Fleet Foxes - Helplessness blues

Zostałam wychowana w wierze
Że jestem jedyna w swoim rodzaju
Jak śnieżynka wyróżniająca się wśród płatków śniegu
Unikalna z każdej strony

Teraz, po wielu przemyśleniach
Powiedziałabym, że wolałabym być
Funkcjonującym trybem w jakiejś wspaniałej maszynerii
Służąc czemuś ponad mną.

Ale nie wiem, nie wiem, czym to będzie
Kiedyś do Ciebie powrócę
Niedługo zobaczysz.

Jak mam na imię, Która moja stacja
Po prostu powiedz mi co mam robić
Nie muszę być uprzejma względem armii nocy
To by było dla Ciebie takie niesprawiedliwe

Albo pokłoń się i bądź wdzięczny
Powiedz : 'oczywiście, bierz co chcesz'
człowiekowi, poruszającemu się tylko w zubożałych kręgach
I zadecyduj o mojej przyszłości za mnie.

I nie wiem, nie wiem komu wierzyć
Pewnego dnia do Ciebie wrócę
Niedługo, zobaczysz

Gdybym wiedziała tylko jedną rzecz
To każda rzecz jaką widzę
Jest taka niepojęta dla świata z zewnątrz
Czasami ciężko mi mówić

Tak, poplątał mi się język i jestem oszołomiona
Co dobrego daje śpiewanie beznadziejnego bluesa
Czemu muszę czekać na kogoś innego?

I wiem, wiem, że będziesz trzymać mnie na półce

Gdybym miała sad
Pracowałabym do kości
Gdybym miała sad
pracowałabym do upadłości

A ty byś był kelnerem
I niedługo otworzyłbyś sklep

Złote włosy w świetle słońca
Moje światło o świcie
Gdybym miała sad
Pracowałabym do upadłości

Gdybym miała sad
Pracowałabym do upadłości

Pewnego dnia będę jak człowiek ze srebrnego ekranu.