Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Fondo flamenco
Popularne teksty
19. Qry - Duch
Fondo flamenco - Metro de Madrid
Metro de Madrid
Tekst dodał(a): C2G2Cantante
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): C2G2Cantante
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): C2G2Cantante
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Espero verte de nuevo, espero no tener que ir a buscarte
las promesas que me hiciste, niña, viene y se las lleva el viento
Me dijiste que no te irías y sin embargo hoy te veo partir
con esa bata de blanco y esos tubos que respiran por ti
Mi mirada encontró la tuya en aquel metro de Madrid
te encontraba sin buscarte y sin buscarte te conocí
Volveremos a encontrarnos en el vagón del metro de Madrid
quizás nos queda poco tiempo, quizas el viaje acaba aquí
Volveremos a encontrarnos, que no me acostumbro a estar sin ti
que aún no te has ido y ya me qukema, lo que nos queda por vivir
A golpes contra el armario me libro de la rabia, desahogo mi llanto
tanto espero, espero tanto y a lo tonto se me pasa el tiempo
Me falta un millón de besos por cada día que tú no estarás
Luego adiós sólo es hasta luego, sé que nos volveremos a encontrar
Entre gritos, llantos y penas de mis manos te vi partir
Te llamaba pa' no perderte, y llamándote te perdí
Volveremos a encontrarnos en el vagón del metro de Madrid
quizás nos queda poco tiempo, quizas el viaje acaba aquí
Volveremos a encontrarnos, que no me acostumbro a estar sin ti
que aún no te has ido y ya me qukema, lo que nos queda por vivir
Volveremos a encontrarnos en el vagón del metro de Madrid
quizás nos queda poco tiempo, quizas el viaje acaba aquí
Volveremos a encontrarnos, que no me acostumbro a estar sin ti
que aún no te has ido y ya me qukema, lo que nos queda por vivir
Más, no puedo más sé que es pecado y no aguanto más
Sin ti no sé vivir...
Volveremos a encontrarnos en el vagón del metro de Madrid
quizás nos queda poco tiempo, quizas el viaje acaba aquí
Volveremos a encontrarnos, que no me acostumbro a estar sin ti
que aún no te has ido y ya me qukema, lo que nos queda por vivir
las promesas que me hiciste, niña, viene y se las lleva el viento
Me dijiste que no te irías y sin embargo hoy te veo partir
con esa bata de blanco y esos tubos que respiran por ti
Mi mirada encontró la tuya en aquel metro de Madrid
te encontraba sin buscarte y sin buscarte te conocí
Volveremos a encontrarnos en el vagón del metro de Madrid
quizás nos queda poco tiempo, quizas el viaje acaba aquí
Volveremos a encontrarnos, que no me acostumbro a estar sin ti
que aún no te has ido y ya me qukema, lo que nos queda por vivir
A golpes contra el armario me libro de la rabia, desahogo mi llanto
tanto espero, espero tanto y a lo tonto se me pasa el tiempo
Me falta un millón de besos por cada día que tú no estarás
Luego adiós sólo es hasta luego, sé que nos volveremos a encontrar
Entre gritos, llantos y penas de mis manos te vi partir
Te llamaba pa' no perderte, y llamándote te perdí
Volveremos a encontrarnos en el vagón del metro de Madrid
quizás nos queda poco tiempo, quizas el viaje acaba aquí
Volveremos a encontrarnos, que no me acostumbro a estar sin ti
que aún no te has ido y ya me qukema, lo que nos queda por vivir
Volveremos a encontrarnos en el vagón del metro de Madrid
quizás nos queda poco tiempo, quizas el viaje acaba aquí
Volveremos a encontrarnos, que no me acostumbro a estar sin ti
que aún no te has ido y ya me qukema, lo que nos queda por vivir
Más, no puedo más sé que es pecado y no aguanto más
Sin ti no sé vivir...
Volveremos a encontrarnos en el vagón del metro de Madrid
quizás nos queda poco tiempo, quizas el viaje acaba aquí
Volveremos a encontrarnos, que no me acostumbro a estar sin ti
que aún no te has ido y ya me qukema, lo que nos queda por vivir
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieMam nadzieję że znowu cię zobaczę, obym nie musiał iść cię szukać
Obietnice które mi złożyłaś, dziewczyno, uleciały z wiatrem
Powiedziałaś że nie odejdziesz a jednak dziś widzę jak odjeżdżasz
W tym białym fartuchu i z tymi rurkami które za ciebie oddychają
Mój wzrok z twoim się spotkał w tamtym metrze madryckim
Znajdowałem cię nie szukając i nie szukając cię poznałem
Spotkamy się znów w wagonie madryckiego metra
Być może zostało nam mało czasu, być może podróż kończy się tutaj
Spotkamy się znów, bo nie mogę się przyzwyczaić do życia bez ciebie
bo chociaż nie odeszłaś a mnie już pali, to co zostało do przeżycia
Bijąc pięściami w szafę uwalniam się od złości, ulżę płaczowi
Tyle czekam, czekam tyle i głupio marnuję czas
Brakuje mi miliona pocałunków za każdy dzień w którym cię nie było
Później żegnaj to już tylko do zobaczenia, wiem że znowu się spotkamy
Wśród krzyków, płaczu i żalu moich dłoni widziałem jak odjeżdżasz
Wołałem cię żeby cię nie stracić i wołając cię straciłem.
Spotkamy się znów w wagonie madryckiego metra
Być może zostało nam mało czasu, być może podróż kończy się tutaj
Spotkamy się znów, bo nie mogę się przyzwyczaić do życia bez ciebie
bo chociaż nie odeszłaś a mnie już pali, to co zostało do przeżycia
Spotkamy się znów w wagonie madryckiego metra
Być może zostało nam mało czasu, być może podróż kończy się tutaj
Spotkamy się znów, bo nie mogę się przyzwyczaić do życia bez ciebie
bo chociaż nie odeszłaś a mnie już pali, to co zostało do przeżycia
Więcej, nie mogę dłużej, wiem że to grzech i więcej nie wytrzymam
Bez ciebie nie umiem żyć...
Spotkamy się znów w wagonie madryckiego metra
Być może zostało nam mało czasu, być może podróż kończy się tutaj
Spotkamy się znów, bo nie mogę się przyzwyczaić do życia bez ciebie
bo chociaż nie odeszłaś a mnie już pali, to co zostało do przeżycia
Obietnice które mi złożyłaś, dziewczyno, uleciały z wiatrem
Powiedziałaś że nie odejdziesz a jednak dziś widzę jak odjeżdżasz
W tym białym fartuchu i z tymi rurkami które za ciebie oddychają
Mój wzrok z twoim się spotkał w tamtym metrze madryckim
Znajdowałem cię nie szukając i nie szukając cię poznałem
Spotkamy się znów w wagonie madryckiego metra
Być może zostało nam mało czasu, być może podróż kończy się tutaj
Spotkamy się znów, bo nie mogę się przyzwyczaić do życia bez ciebie
bo chociaż nie odeszłaś a mnie już pali, to co zostało do przeżycia
Bijąc pięściami w szafę uwalniam się od złości, ulżę płaczowi
Tyle czekam, czekam tyle i głupio marnuję czas
Brakuje mi miliona pocałunków za każdy dzień w którym cię nie było
Później żegnaj to już tylko do zobaczenia, wiem że znowu się spotkamy
Wśród krzyków, płaczu i żalu moich dłoni widziałem jak odjeżdżasz
Wołałem cię żeby cię nie stracić i wołając cię straciłem.
Spotkamy się znów w wagonie madryckiego metra
Być może zostało nam mało czasu, być może podróż kończy się tutaj
Spotkamy się znów, bo nie mogę się przyzwyczaić do życia bez ciebie
bo chociaż nie odeszłaś a mnie już pali, to co zostało do przeżycia
Spotkamy się znów w wagonie madryckiego metra
Być może zostało nam mało czasu, być może podróż kończy się tutaj
Spotkamy się znów, bo nie mogę się przyzwyczaić do życia bez ciebie
bo chociaż nie odeszłaś a mnie już pali, to co zostało do przeżycia
Więcej, nie mogę dłużej, wiem że to grzech i więcej nie wytrzymam
Bez ciebie nie umiem żyć...
Spotkamy się znów w wagonie madryckiego metra
Być może zostało nam mało czasu, być może podróż kończy się tutaj
Spotkamy się znów, bo nie mogę się przyzwyczaić do życia bez ciebie
bo chociaż nie odeszłaś a mnie już pali, to co zostało do przeżycia
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):