Fraglesy - Przekonywujący John

Niech wystąpi dzisiaj dla nas John
Przekonać może wszystkich on
I dziś nam powie, powie, powie nam jak żyć

Posłuchajcie mnie Fraglesy
Bo przed wami same stresy
Po co wam Duzersów wieże ciągle żuć (Ich żuć)
Nadejść mogą takie chwile
Kiedy będzie niezbyt mile
Wasze brzuszki będą żółte wieże czuć (och czuć)
Jeśli chcecie sukces mieć
Nie musicie buzią mleć
I przestańcie już Duzersów wieże żuć (już żuć)
Posłuchajcie zaraz mnie
To się może skończyć źle, ja wiem
(John mówi, John wie)
Tak jest

[Chór]
Niech dziś wystąpi dla nas John
Przekonać może wszystkich on
I niech już powie, powie, powie nam jak żyć

Cóż, na wieże macie smak
Bo są piękne niby kwiat
Który rośnie gdzieś na łące pośród pól (wśród pól)
Gdy na polu można wpaść
Gdy się idzie kwiatki rwać
A przy dole czeka Gorg by złapać was (ojej)
On ma worek, każdy wie
Nie wyjdziecie z worka, nie
I na zawsze wolność swą stracicie już (och nie!)
Wieć przestańcie wieże żuć
Wolność stale chcecie czuć, czy tak? (o tak!)
Tak, tak

[Chór]
Niech wystąpi dzisiaj dla nas John
Przekonać może wszystkich on
I niech już powie, powie, powie nam jak żyć

Znam opowieść o Fraglesie
Który dnia pewnego w lesie
Na poboczu sobie siedział i jadł (i jadł)
Zjadł Duzersów autostradę
Był tak głodny że dał radę
Lecz niestety zaraz potem poczuł strach (och strach!)
Zaczął zmieniać się jak ktoś
Kto asfaltu zjadł już dość
By na zawsze już Fraglesem przestać być (tak być)
Gdy minęły chwile dwie
On w człowieka zmienił się (o nie!)
Tak!

[Chór]
Niech wystąpi dzisiaj dla nas John
Przekonać może wszystkich on
I niech już powie, powie, powie nam jak żyć