Gibbs - Cień przypadku

Nie ma już przypadku cienia
Byłem jednym z wielu, choć
Zawsze chciałem podbić chociaż jeden ląd
Już nie słuchaj nigdy serca
Głos rozsądku, niemy ton
Nigdy nie chciał, bym postawił pierwszy krok

Gdzieś na skraju ziemi, nieba
Pośród krain paru trosk
Tłumaczyłem Ci, że czyha na nas zło
Umrę tylko tam, gdzie scena
Ciekawe, czy tak chciał los
Nie pytałem go o zdanie jakby co, ej, ej


Nie pytałem go o zdanie mi raportu: czym jest życie
Pozdrawiam kompanię ratowania ludzkich istnień
Dziś okoliczności są wyjątkowo dziwne
Przez perypetie scen niewytłumaczalnych nigdzie
Nie uznaję przypadków, jak umysł uwięzienia
Zbiegów okoliczności na wolności już nie ma
Nie zapomnę gdzie jestem przez to, co już przeszedłem
Bo ślady zostawiamy do oceny wszystkim w eter, hej
Sam zrozumiałem dobitnie
Owca nigdy sama nie obudzi się wilkiem
Więc cała naprzód wpław - tak zostało po dziś dzień
A purpurowy płacz obcy nam jak Twój feedback
Nie mamy wielu szans - trzeba łapać je wszystkie
Niektórzy z góry twierdzą - nie zobaczą ich nigdzie
Nie zaskakujesz nas, dziwi tylko ten biznes
A przypadkowo sępów jest najwięcej w tym syfie, hej
Całkiem przypadkowo, hej, ej, ej, ej


Nie ma już przypadku cienia
Byłem jednym z wielu, choć
Zawsze chciałem podbić chociaż jeden ląd
Już nie słuchaj nigdy serca
Głos rozsądku, niemy ton
Nigdy nie chciał, bym postawił pierwszy krok

Gdzieś na skraju ziemi, nieba
Pośród krain paru trosk
Tłumaczyłem Ci, że czyha na nas zło
Umrę tylko tam, gdzie scena
Ciekawe, czy tak chciał los
Nie pytałem go o zdanie jakby co, ej, ej


Ile razy jeszcze będę kpił po kolei z każdej kłody u nóg
Pech już nie zapuka do mych drzwi, bo podałem mu adres wrogów
Już nie pytaj czy przypadkiem Twój
Bo nie zniosę więcej pytań o przeszłość
Afery nie są dla mnie, ale powiem tylko jedno
Że spokój ducha dla mnie jest ważniejszy niż pieniądz
Że sam sobie poradzę, jeśli ktoś ma problem ze mną
I nie przypadkiem kieruję się wartościami
Przez to jedność – sumienia protekcją
Kiedy przypadkowo poznasz kogoś, kto rozumie Cię na pewno
I tak cenię sobie los
Bo przygotował dla mnie piękną podróż, a nie loch
I jeśli przypadkowo usłyszałeś gdzieś mój głos
To może tak naprawdę nie był przypadek, co?


Nie ma już przypadku cienia
Byłem jednym z wielu, choć
Zawsze chciałem podbić chociaż jeden ląd
Już nie słuchaj nigdy serca
Głos rozsądku, niemy ton
Nigdy nie chciał, bym postawił pierwszy krok

Gdzieś na skraju ziemi, nieba
Pośród krain paru trosk
Tłumaczyłem Ci, że czyha na nas zło
Umrę tylko tam, gdzie scena
Ciekawe, czy tak chciał los
Nie pytałem go o zdanie jakby co, ej, ej