Girugamesh - Shadan

Nazywają to lękiem
I ściana zbudowana przed mymi oczyma
Mówią; "jesteś zbyt wulgarny"
"Nie podchodź bliżej"

Ah.. otwórzcie drzwi
Słyszysz to, prawda?
Ta ciemność się kruszy

To właśnie tu jestem
Otwórz te drzwi w tej chwili
To czerwone, czerwone opuchnięte
Ból zwany utratą..

Ah.. załamuję się
Nie masz powodów
By się tak beztrosko wtrącać

Łańcuch wiążący mnie
Poskarż się znowu, śmiejąc się w głos
Czy jeśli się poddam, będzie łatwiej?
Nie jesteś tu by troszczyć się o mnie już więcej..

To sceneria którą powinienem był ujrzeć
Lecz jeśli nie wyrwę się z tego bagna
Nie zobaczę tego już nigdy

Ah.. załamuję się
Nie masz powodów
By się tak beztrosko wtrącać

Kwarantanna scenerii
Znika blaknąc, bez dźwięku
Słodki głos, roznoszący się krzyk
Wałęsam się po mych straconych ideałach

Łańcuch wiążący mnie
Poskarż się znowu, śmiejąc się w głos
Czy jeśli się poddam, będzie łatwiej?
Nie jesteś tu by troszczyć się o mnie już więcej..