Goliniak - Pada deszcz

To deszcz, znowu patrzę przez to okno
I pada deszcz, widzę jak ci ludzie mokną
I dobrze wiem, że tu zawsze było mokro
I to nie sen, lecz spływamy znów tam z wodą
I chcę Cię mieć, I być wszem przy Tobie blisko,
Bo pada deszcz, a Ty rozpalasz ognisko
I wiem, że wszystko, wszystko inne traci wartość,
Gdy jesteś obok mnie, moje myśli mogą zasnąć.
Widzę to światło i w deszczu do niego biegnę,
Bo dobrze wiem, że tam prowadzi me serce,
Świat pełen łez, który lubi często ranić,
Świat pełen łez, w którym brakuje odwagi,
By coś naprawić, aby było tak jak dawniej,
By dodać wiary, by to wszystko było łatwe,
Niezwykły sen, śnił mi się dzisiejszej nocy,
Niezwykły sen, zachód słońca o północy,
Czułem Twój dotyk, pocałunek z Twoich ust, wiesz,
Czułem jak ręce splatały się w jedno serce,
Widzę to światło i ciągle do niego biegnę,
Nie zatrzymają ci, którzy zwiastują nam klęskę.
Upadać nie chcę, a często muszę upadać,
Dajesz mi wiarę, dzięki której mogę wstawać,
Mogę powstawać i z dumą podnosić rękę,
Podajesz mi dłoń, bo bez Ciebie to żyć nie chcę.
Gdy jesteś obok mogę czytać z Twoich oczu,
Gdy jesteś obok wychodzę z ciemnego mroku,
Z tego chaosu, w którym nic nie było łatwe,
Z tego chaosu, wysyłam dla Ciebie kartkę.
Chcę z Tobą iść, daj mi dłoń i chodźmy dalej,
Chcę z Tobą być i wieść życie doskonałe,
Serce chce bić, gdy rytmu wysyłasz fale
I pada deszcz, nie chcę tonąć w nim jak kamień.