Grzegorz Podwójny - Kolęda Lwowska

KOLĘDA LWOWSKA
Grudniowa noc liliowym śniegiem prószy,
Świecących w górze nie widać gwiazd
Już chyba nic tych wspomnień nie zagłuszy,
do których dziś powracam jeszcze raz.

Przed siebie idę w noc, przed siebie idę w mrok,
I liczę ile lat, i który to już rok
I po raz który już wydaje mi się znów
że idę w białą noc przez ośnieżony Lwów

Znajomy próg, w znajomym niegdyś domu
Od lat go widzę w tułaczych snach
W tę biała noc przyszedłem po kryjomu
Choć wiem, że nikt nie czeka w jego drzwiach.

Przed siebie idę w noc, przed siebie idę w mrok,
Nie słyszę nic, bo śnieg samotny tłumi krok
Przemykam niby cień, bez celu idę znów
Przez ośnieżony Lwów.

Kolędy dźwięk za chwilę się rozpłynie,
O białej nocy zapomni świat
Odejdę stąd i zanim noc przeminie
Stopnieje śnieg i mój na śniegu ślad

Przed siebie idę w noc, przed siebie idę w mrok,
I już nie widzę nic, bo łza przesłania wzrok.
I wiem, że to nie ja, że to w wigilie znów
Tęsknota moja szła przez ośnieżony Lwów