Hana Zagorova - Zima

Zima, zima, zima wszędzie jest wielka,
wszędzie śnieg. wszystko lód na trzy zamki zamyka.
Domy są jak tort, wszędzie białe, cukrowe,
Zimowy wiatr wyciągnął rapier i sposobi się do ataku.

Zima, zima, zima wszędzie jest wielka,
Kogo śnieg nie grzeje, ten to odpokutuje katarem,
Kto sobie teraz nie śpiewa, marnie zagrzewa dłonie,
Tak idę do was, ze mną sen, biała zamieć, biały dzień.

Zima jest, zima jest, zima jest w lesie,
zima jest w polu, na Strbskim Plesie (staw w Tatrach),
z nieba na ziemię pierzynę niesie,
popatrzmy, posłuchajmy.

Zima jest, zima jest, zima jest tutaj,
Zima jest w mieście, zima idzie wszędzie,
Tatuś się gniewa, dzieci są cieszą,
srebrem, zorzę maluje.

Zima, zima, zima, mróz chodzi boso po szle.
Zrzędom, mrukom marzną uszy, marznie nos.
Chałupkom za parę chwil naśnieży białe czapki,
Zimowy wiatr ze wszystkich sił wieje na dzwony na wieży.

Zima, zima, zima biczuje podłogę sań,
śmiech dzieci na łyżwach przegania białe płatki.
Dzwonkiem zadzwoni mała zimowa wróżka,
zadyszy, zawieje, niesie zapach igliwia.

Zima jest, zima jest, zima jest piękna,
Wymiecie, zamiecie, tańczy i klaszcze
droga czy ścieżka, wczoraj i dzisiaj dzwonkowa humoreska.

Zima jest, zima jest, zima jest kotką,
Niekiedy cię zaskoczy, kiedy indziej zaczeka.
Zima jest piosenką, śniegowym płatkiem,
strudel, karp, słodkie ciasto (vánočka= w przybliżeniu naszej chałce)

Zima, zima, zima jedzie do nas, a jakże.
Zobacz- biały koń. Wskakuj na niego Marcinie!
Jedzie do nas, jedzie znowu. Będzie zima, będzie mróz.
Wystuka do lodu swoją białą kolędę.

Zima jest, zima jest, zima jest w lesie,
zima jest w polu, na Strbskim Plesie
z nieba na ziemię pierzynę niesie,
popatrzmy, posłuchajmy.

Zima jest, zima jest, zima jest piękna.
Będzie tak jutro jak jest i dzisiaj.
Jak ta stara czeska piosenka,
którą każdy zaklaszcze.