Hymny - La Espero

[Dosłowne:]

W świat weszło nowe uczucie,
przez świat idzie mocne wołanie;
na skrzydłach lekkiego wiatru
teraz niech z miejsca leci ono na miejsce.
Nie dla miecza krwi spragnionego
ono ścieśnia ludzką rodzinę:
światu wiecznie walczącemu
ono obiecuje świętą harmonię.

Pod świętym znakiem nadziei
zbierają się o pokój walczący,
i szybko rośnie sprawa
pracą ludzi mających nadzieję.
Silnie stoją mury tysiącleci
pomiędzy narodami podzielonymi;
lecz pękną uparte bariery,
świętą miłością rozbite.

Na neutralnym językowym fundamencie,
rozumiejąc jeden drugiego,
narody utworzą w zgodzie
jeden wielki krąg rodzinny.
Nasze pilne grono kolegów
pracą pokojową się nie zmęczy,
dopóki piękny sen ludzkości
na wieczną chwałę nie urzeczywistni się.


[Artystyczne autorstwa Leo Belmonta:]

Nowych uczuć trysnęłaś krynico,
Idzie światem potężne wołanie;
Niech je wiatry za skrzydła pochwycą,
Niech rozniosą po życiowym łanie!
Głos się rozszedł, wzywa ludzkie rzesze
Nie do mieczy, nie do krwawej burzy,
On nadzieję świętą w sercach krzesze,
Ludziom - wrogom wieczny pokój wróży.

Pod sztandarem tej świętej nadziei
Pokojowi się kupią szermierze...
Szybko rośnie moc drogiej idei,
Dzięki pracy i niezłomnej wierze.
Trwałe mury dzieliły narody,
Między nimi stały lat tysiące.
Ale padną oporne przegrody,
Gdy uderzą w nie serca gorące.

Na osnowie jednej wspólnej mowy
Ludy myślą napełnią się Bożą,
W zrozumieniu i w zgodzie świat nowy,
Jedną wielką rodzinę utworzą.
Więc szermierze wytrwają w jedności,
Wielkim trudem się swoim nie zmęczą,
Póki piękne marzenie ludzkości
Nie zabłyśnie nam wieczystą tęczą.