IA - Outer science

Istota, która prowadziła nędzne życie
Umrze i zapuka do twoich drzwi
Mała pani nie przeoczy tego
"Co za durna historia"

Moje gardło i ciało rozciągają się ponad możliwości
Jakby chciały stopić moje martwe serce.
Powoli przełykam życie.

Wydłubuję oczy.

Hej, ty też się modliłaś, prawda?
W tej chwili, w której spojrzałem na ciebie z nienawiścią.
Ten tragiczny stan umysłu to mój ulubiony kąsek.

Witajcie w moim łonie.
Oto ostatni przystanek ego i miłości.
Nie martw się, ty też wkrótce się odrodzisz
Zupełnie jak jakaś bestia, czy to nie wspaniałe?

"Boże, za jakie grzechy?" pytasz
"Mam już dosyć tego" możesz płakać
Po prostu to zaakceptuj, to twoje przeznaczenie.
Cieszcie się z nadejścia kolejnego, kolejnego, kolejnego, kolejnego pana

Mity, przeznaczenie, ludzkie życie, bezmyślne zakochiwanie się
Wąż po cichu zaczyna się śmiać
"Jaka durna historia"

Ach, nie, jednak nie chcę jeszcze przestać
Tylko dalej delektować się waszymi sczerniałymi sercami.
Wpijam się w ich niepozorne życie.

Zakopuję oczy.

Aa, ty też ją kiedyś miałaś, prawda?
Moc "łączenia oczu"
Wiedz, że to właśnie ty jesteś królową tej tragedii

Chwalcie mnie, nędzne istoty!
Oto mariaż ego i miłości.
Kołyszące się dni zaczynają się rozpadać
Kieruję się ku "tragedii początku"

"Przywróć ich!" możesz skomleć
"Mam już dosyć tego" lamentuj dalej
Ale co ci to da? To przecież twoje przeznaczenie.
Dowodem tego są tamte okrutnie kruche, mizerne dni

Ale głupia z ciebie istota. Jak można być aż tak upartym?
Zaczyna wracać do tych identycznych dni.Lekkomyślnie, szkaradnie...
Płacz, wyj, skoml, skowycz

Aa, szkaradne istoty! Zanim spytacie "czemu?"
Odpokutujecie za swoje straszliwe grzechy
Pusty cud wybucha i rozpada się na kawałki (?)

"Nie wiem już co czuć" płaczesz po raz kolejny
Nawet sam koniec staje się niejasny

Ale w końcu nadejdzie kolejny, kolejny, kolejny, kolejny, kolejny, kolejny dzień, a ze wszystkich będę się śmiał



[tłumaczenie nie moje.]