Imperium - To Były Piękne Dni

Do ciemnej celi mnie wsadzili,
na twarz mi promyk słońca padł.
I jacyś ludzie otoczyli,
pytając za co, ile lat

Pamiętam tylko to że o dziewczynę szło,
której z miłości kładłem świat do nóg.
Dla której całe zło broniłem piersią swą,
za co przyrzekła wierność aż po grób. (bis)

Ostatni skok nie powiódł mi się,
rankiem zmęczony staje w drzwiach.
Patrzę i nie wiem czy mi śni się,
zdradziła, choć przyrzekała tak.

Pamiętam tylko to że o dziewczynę szło,
której z miłości kładłem świat do nóg.
Dla której całe zło broniłem piersią swą,
za co przyrzekła wierność aż po grób. (bis)

Wczoraj na zabawie Cię widziałem,
Ty tańczyłaś przytulona z nim.
I chodź obojętnie Cię mijałem,
oczy moje zachodziły łzą.

Pamiętam tylko to że o dziewczynę szło,
której z miłości kładłem świat do nóg.
Dla której całe zło broniłem piersią swą,
za co przyrzekła wierność aż po grób. (bis)

Uśmiechałaś do mnie się nieznana,
lekko drgnęły wówczas usta twe.
Chciałem krzyczeć ukochana,
kochaj, kochaj tylko mnie.

Wściekłość targnęła mną,
chwyciłem spluwę swą.
I stało się, nie cofnę tego już,
facet ze strachu zbladł.
Następnie trupem padł,
a w sercu dziwki błyszczał ostry nóż.

Niech miłość wiecznie trwa,
póki się toczy gra.
Mówiła matka szanuj lata swe,
nie wierz dziewczynie swej.
Bo możesz przekląć świat,
a życie Twoje skrócić może kat.