Irena Santor - Zamyślenia

Przybywa dat, przemija świat,
ale wciąż marzenia nam podają dłoń.
Choć kłócą się światło i cień,
warto żyć, dopóki jeszcze tańczą sny.

Jest tyle nut, które jeszcze śpiewać chcą jak ptak,
jest tyle słów, które jeszcze mają blask.
Raz na tak, raz na nie - tak nam życie mknie
i nie zawsze musi być OK.

Zamyślenia nie muszą czarno-białe być,
jeszcze nieraz wyjdziemy z minorowej mgły.
Zamyślenia nie muszą nas prowadzić w cień,
gdzie jest mrok i lęk.

Choć czasem coś było nie tak,
jednak wciąż nadzieja białe skrzydła ma.
Choć bywa czas ponurych burz,
jednak znów powraca jasnej tęczy łuk.

Jest tyle nut, które jeszcze śpiewać chcą jak ptak,
jest tyle słów, które jeszcze mają blask.
Raz na nie, raz na tak - tyle barw życie ma
i nie zawsze dobrze wiesz, w co grasz.

Zamyślenia nie muszą czarno-białe być,
jeszcze nieraz wyjdziemy z minorowej mgły.
Zamyślenia nie muszą nas prowadzić w cień,
gdzie jest mrok i lęk.

Zamyślenia nie muszą czarno-białe być,
jeszcze nieraz wyjdziemy z minorowej mgły.
Jeszcze nieraz uśmiechem nas powita dzień:
uwierz mi, bo wiem.