Jan Nowakowski - Grać w kości

Tak często się spieramy o wiele różnych bzdur,
Rzucajmy zatem kośćmi, niech los rozstrzygnie spór.
I los się wypowiedział i nie ma co tu kryć,
Znowu musimy miła dalej ze sobą żyć.

Ref: Z miłości nie jeden zdurniał byt.
Rzuć kości! Choć to dwuznacznie brzmi.
Gdy się na kości winę zrzuci,
To może szczęście chyłkiem wrócić.

Rozglądasz się niepewnie i smutną minę masz,
A tu los cienko przędzie i krzywo z nami gra.
Nie gniewaj się na kości i rozchmurz buzię swą,
Bo złość piękności szkodzi i kąsa jak ten wąż.

Na kości winę zrzucić, to całkiem sprytny wist.
Gdy kości nam pomogą, będziemy zdrowo żyć.
Od dzisiaj nasze spory kości rozstrzygną w mig,
Zaczęło się love story, przestańmy pianę bić.