Jan Traczyk - Czas Katedr

Opowieść ta przeniesie Was
W nieznany Wam odległy czas
W Paryżu to zdarzyło się
Gdy kończył się piętnasty wiek

Uważnie więc wsłuchajcie się
W nieznanych trubadurów pieśń
Historię uczuć ludzkich żądz
I nieście dalej ją

Ref:
W katedrach starych drzemią zapisane
Historia i czas
I przeszłości dawnej ślad
Gdy człowiek wierzył w nieśmiertelną chwałę
I tworzył swój świat
Fundamenty przyszłych lat

Dziesiątki wieków dzień po dniu
Dorobek ludzki w siłę rósł
Zdarzyło się że się człowiek zląkł
Patrząc na dzieło własnych rąk

Lecz mimo to w zwątpienia czas
Trubadur zawsze piosnkę miał
O jutrze, w którym nie ma trosk
A mury rosły wciąż

2x Ref :
W katedrach starych drzemią zapisane!
Historia i czas
I przeszłości dawnej ślad
Gdy człowiek wierzył w nieśmiertelną chwałę
I tworzył swój świat
Fundamenty przyszłych lat!

Lecz choć katedry w miejscu stoją dalej,
Coś kończy się już,
Gdy za murem rośnie mur,
Gdy człowiek wierząc w nieśmiertelną chwałę
Nie widzi że sam
Przeciw sobie zwraca się!
Przeciw sobie zwraca się!