Jar - Nad stawem

Szedł chłop koło stawu, Płanetników spotkał,
Byli czarni okropnie a było ich w bród,
Znał ich z opowiadań, jak mówiła plotka
Oni dmuchając w wodę, zmieniali ją w lód.

Jak wody nabrali, obłoki do nieba
Hen ich zabierały i znikali tam.
Jeden nie mógł dźwignąć lodu jak potrzeba
Więc poprosił chłopa „pomóż że ty nam"

Więc chłop im pomagał nieść ten lód do góry
I tak się zorientował i po chwili zgadł:
Płanetnicy tworzą i ganiają chmury,
A więc z tego są deszcze, ulewy i grad.

Jeden z Płanetników wyjawił mu skrycie,
By świętą leszczynę zatknął w zboża łan,
Pole mu ominie wtenczas gradobicie
Tak to przewidywał Płanetników plan.

Gdy innym uprawy grad zniszczył doszczętnie,
To jego czarownikiem okrzyknęła wieś.
I musiał ze strachu chłop kląć się niechętnie
Że Płanetników widział tam nad stawem, gdzieś.