Jarosław Wasik - Powiedzmy głowa

Moja głowa, moja najbardziej ruchliwa ulica,
Nie trudno tu o wypadek...

W mojej głowie wciąż nowe zakręty, nowe skrzyżowania,
pościgi, blokady, polowania na jakikolwiek sens, na jakikolwiek sens.
Gdy z niej zdejmujesz dłonie,
spadają łzy – niebezpiecznie ślisko,
opadają perfum mgły i odsłania się urwisko
moich myśli złych, myśli bardzo złych...

I nie ma tutaj żadnych reguł ani zasad,
pewności czy harmonii,
myślom kto każe ślepo gonić
za jakikolwiek sensem, za sensem czegokolwiek.

I Sam Ktoś stawia znaki przestankowe
natrętnych pytań w biednej głowie:
jak nie popełniać nowych błędów
i jak daleko jeszcze do obłędu?
Gdzie jakikolwiek sens, gdzie czegokolwiek sens?

I bywa, że lekarze, biali aniołowie
wstrzymują ruch ten diagnozą prostą,
w której na szczęście nie ma jakiekolwiek sensu,
jakiegokolwiek sensu...