Jeremiah Kane - The End (feat. Leo Iwasaki)

Po deszczu, który nie przestawał padać, poczułem bezsilność.
Nie mogłem się bać nieprzebranych wrogów,
Którzy pojawili się w nieskończonej liczbie.

Nie mogłem się bać.
Nie mogłem ulegać strachowi.
Drogą, która wydawała się nie mieć końca,
Zburzyłem stojące przede mną mury.

Wydawać się może, że jestem na drodze do dalekiej, błękitnej gwiazdy,
Teraz jest ten czas, aby dokonać cudów.

Twoja dusza, zabarwiona na karmazynowo,
Musisz krzyczeć, aż spłoniesz i staniesz się popiołem.
Jeśli przyjmiesz i oczyścisz wszystko,
To pewnie zacznie się nowy, nieznany świat.

Nie można żyć wiecznie,
Więc wielu po prostu rezygnuje.
Z ograniczonego czasu, który nam przysługuje, wyrywam swe serce i duszę.
Jeśli postawisz zbyt odważny krok, zgubisz się w przepaści.

Nie popełniaj błędów, dawaj z siebie wszystko.
Mówisz to sobie, będąc pod ogromną presją.
Nikt nigdy cię nie zastąpi.
Jesteś jedyny w swoim rodzaju.

Silne serce, które obdarzone jest wielkim marzeniem,
Powinno trząść ziemią, docierając aż za horyzont.
Choćbyśmy byli daleko od siebie, nasze ciepło przenika przestrzeń,
Widoczne jest to w wymianie powitań i rezonansie pucharów.

Nadchodzi czas na ostatnią decyzję.
Zbliża się sygnał końcowy,
Zrobiliśmy już swojego wybór, teraz pozostaje przemykać przez to wszystko.

Twoja dusza, zabarwiona na karmazynowo,
Musisz krzyczeć, aż spłoniesz i staniesz się popiołem.
Jeśli przyjmiesz i oczyścisz wszystko,
To pewnie zacznie się nowy, nieznany świat.