Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Jethro Tull
Popularne teksty
17. Kasien - No Lie
Jethro Tull - From a dead beat to a old greaser
From a dead beat to a old greaser
Tekst dodał(a): slawomirdeluga
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): AAR
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): basiabijou
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
From a dead beat to an old greaser, here's thinking of you.
You won't remember the long nights;
coffee bars; black tights and white thighs
in shop windows where blonde assistants fully-fashioned a world made
of dummies (with no mummies or daddies to reject them).
When bombs were banned every Sunday and the Shadows played F.B.I.
And tired young sax-players sold their instruments of torture ---
sat in the station sharing wet dreams of Charlie Parker,
Jack Kerouac, René Magritte, to name a few of the heroes
who were too wise for their own good --- left the young brood to
go on living without them.
Old queers with young faces --- who remember your name,
though you're a dead beat with tired feet;
two ends that don't meet.
To a dead beat from an old greaser.
Think you must have me all wrong.
I didn't care, friend. I wasn't there, friend,
If it's the price of pint that you need, ask me again.
You won't remember the long nights;
coffee bars; black tights and white thighs
in shop windows where blonde assistants fully-fashioned a world made
of dummies (with no mummies or daddies to reject them).
When bombs were banned every Sunday and the Shadows played F.B.I.
And tired young sax-players sold their instruments of torture ---
sat in the station sharing wet dreams of Charlie Parker,
Jack Kerouac, René Magritte, to name a few of the heroes
who were too wise for their own good --- left the young brood to
go on living without them.
Old queers with young faces --- who remember your name,
though you're a dead beat with tired feet;
two ends that don't meet.
To a dead beat from an old greaser.
Think you must have me all wrong.
I didn't care, friend. I wasn't there, friend,
If it's the price of pint that you need, ask me again.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieOd niebieskiego ptaka dla starego greasera
Od niebieskiego ptaka dla starego greasera*; myślę o tobie, że
Nie będziesz pamiętał długich nocy,
Tanich barów; czarnych rajstop i białych ud
W witrynach sklepów, w których blond sprzedawczynie stworzyły z manekinów
Idealny świat (nie ma tam mamuś i tatusiów, których należy odtrącić)
Że zakazywano bomb w każdą niedzielę** i The Shadows grali „FBI”
A zmęczeni młodzi saksofoniści sprzedawali swoje narzędzia tortur –
Przesiadywali na stacjach, dzieląc mokre sny Charliego Parkera,
Jacka Kerouaca, Renégo Magritte (że wymienię tylko kilku idoli,
Którzy okazali się wystarczająco mądrzy dla własnego dobra*** – i pozostawili swoje potomstwo
Aby żyło dalej bez nich).
Stare dziwki o młodych twarzach – one cię pamiętają,
Chociaż jesteś znużonym już niebieskim ptakiem
I nie potrafisz nigdy związać końca z końcem.
Dla niebieskiego ptaka od starego greasera****.
Pomyliłeś się chyba co do mnie.
Nie obchodzi mnie to, kolego. Nie było mnie wtedy.
Jeśli mam postawić ci kufel, powiedz to wprost.
* masz tu piwo, ja stawiam, pogadajmy
** na przełomie lat 50. i 60. w Wielkiej Brytanii w niedziele odbywały się manifestacje pokojowe pod hasłami „Ban the Bomb”
*** Parker, Kerouac i Magritte już nie żyją i nie muszą funkcjonować w obcym im świecie; ich naśladowcy („potomstwo”) zostali sami ze sobą
**** sugestia: może teraz ty postawisz?
Historia opisana w piosence wygląda tak: jest środek lat 70.; w londyńskiej knajpie siedzi podstarzały rocker (greaser) Ray Lomas. Podchodzi do niego starszy o kilkanaście lat mężczyzna, stawia piwo i proponuje rozmowę. Jest outsiderem poprzedniej generacji – z pokolenia bitników. Wynika to wprost z jego opowieści. Facet wspomina czasy własnej młodości i wymienia wzorce osobowe: Parkera (ojca bebopu, ulubionej przez bitników odmiany jazzu), Magritte (malarza-surrealistę – pasował do eksperymentów z prochami), Kerouaca (autora powieści „W drodze” – manifestu bitników); pada też konkretna data („FBI” grupy The Shadows nagrano w 1961 roku).
Ray nie jest zainteresowany rozmową; co prawda również jest outsiderem, ale innego typu (bitnicy to „mózgowcy”, a rockerzy/greaserzy – wręcz przeciwnie). Wspólne jest tylko kwestionowanie autorytetów, indywidualizm i życie z dnia na dzień. Mówi więc: „Źle trafiłeś, nudzisz mnie, nie należę do twojego świata; masz tu na piwo”. Rzuca monetę i wychodzi. Można to obejrzeć w alternatywnym teledysku Jethro Tull: www.youtube.com/watch?v=ZXavfdufFFc
Jeszcze uwaga: terminów „rocker” i „greaser” używa się zamiennie w Wielkiej Brytanii. Amerykanie protestowaliby, bo greaserzy to ich własna subkultura (i to starsza niż rockerzy).
Od niebieskiego ptaka dla starego greasera*; myślę o tobie, że
Nie będziesz pamiętał długich nocy,
Tanich barów; czarnych rajstop i białych ud
W witrynach sklepów, w których blond sprzedawczynie stworzyły z manekinów
Idealny świat (nie ma tam mamuś i tatusiów, których należy odtrącić)
Że zakazywano bomb w każdą niedzielę** i The Shadows grali „FBI”
A zmęczeni młodzi saksofoniści sprzedawali swoje narzędzia tortur –
Przesiadywali na stacjach, dzieląc mokre sny Charliego Parkera,
Jacka Kerouaca, Renégo Magritte (że wymienię tylko kilku idoli,
Którzy okazali się wystarczająco mądrzy dla własnego dobra*** – i pozostawili swoje potomstwo
Aby żyło dalej bez nich).
Stare dziwki o młodych twarzach – one cię pamiętają,
Chociaż jesteś znużonym już niebieskim ptakiem
I nie potrafisz nigdy związać końca z końcem.
Dla niebieskiego ptaka od starego greasera****.
Pomyliłeś się chyba co do mnie.
Nie obchodzi mnie to, kolego. Nie było mnie wtedy.
Jeśli mam postawić ci kufel, powiedz to wprost.
* masz tu piwo, ja stawiam, pogadajmy
** na przełomie lat 50. i 60. w Wielkiej Brytanii w niedziele odbywały się manifestacje pokojowe pod hasłami „Ban the Bomb”
*** Parker, Kerouac i Magritte już nie żyją i nie muszą funkcjonować w obcym im świecie; ich naśladowcy („potomstwo”) zostali sami ze sobą
**** sugestia: może teraz ty postawisz?
Historia opisana w piosence wygląda tak: jest środek lat 70.; w londyńskiej knajpie siedzi podstarzały rocker (greaser) Ray Lomas. Podchodzi do niego starszy o kilkanaście lat mężczyzna, stawia piwo i proponuje rozmowę. Jest outsiderem poprzedniej generacji – z pokolenia bitników. Wynika to wprost z jego opowieści. Facet wspomina czasy własnej młodości i wymienia wzorce osobowe: Parkera (ojca bebopu, ulubionej przez bitników odmiany jazzu), Magritte (malarza-surrealistę – pasował do eksperymentów z prochami), Kerouaca (autora powieści „W drodze” – manifestu bitników); pada też konkretna data („FBI” grupy The Shadows nagrano w 1961 roku).
Ray nie jest zainteresowany rozmową; co prawda również jest outsiderem, ale innego typu (bitnicy to „mózgowcy”, a rockerzy/greaserzy – wręcz przeciwnie). Wspólne jest tylko kwestionowanie autorytetów, indywidualizm i życie z dnia na dzień. Mówi więc: „Źle trafiłeś, nudzisz mnie, nie należę do twojego świata; masz tu na piwo”. Rzuca monetę i wychodzi. Można to obejrzeć w alternatywnym teledysku Jethro Tull: www.youtube.com/watch?v=ZXavfdufFFc
Jeszcze uwaga: terminów „rocker” i „greaser” używa się zamiennie w Wielkiej Brytanii. Amerykanie protestowaliby, bo greaserzy to ich własna subkultura (i to starsza niż rockerzy).
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Ian Anderson Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka (producent): |
Ian Anderson |
| Rok wydania: |
1976 |
| Wykonanie oryginalne: |
Jethro Tull |
| Płyty: |
Too Old to Rock 'n' Roll: Too Young to Die! (LP, 1976), A Little Light Music (CD, 1992). |
Komentarze (0):