Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Joanna Newsom
Joanna Newsom - Only Skin
Only Skin
Tekst dodał(a): presuming
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): nanoko
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): nanoko
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
And there was a booming above you
That night black airplanes flew over the sea
And they were lowin' and shiftin' like
Beached whales,
Shelled snails
As you strained and you squinted to see
The retreat of their hairless and blind cavalry
You froze in your sand shoal
Prayed for your poor soul
Sky was a bread roll, soakin' in a milk-bowl
And when the bread broke, fell in bricks of wet smoke
My sleeping heart woke, and my waking heart spoke
And there was a silence you took to mean something:
Run, sing
For alive you will evermore be
And the plague of the greasy black engines a-skulking
Has gone east
While you're left to explain them to me
Released from their hairless and blind cavalry
With your hands in your pockets, stubbly running
To where I'm unfresh, undressed and yawning
Well, what is this craziness? This crazy talking?
You caught some small death when you were sleepwalking
It was a dark dream, darlin', it's over
The firebreather is beneath a clover
Beneath his breathing there is cold clay forever
A toothless hound-dog chokin' on a feather
But I took my fishingpole (fearing your fever)
Down to the swimmin' hole, where there grows a bitter herb
That blooms but one day a year by the riverside - I'd bring it here:
Apply it gently
To the love you've lent me
While the river was twistin' and braidin', the bait bobbed
And the stream sobbed, as it cut through the hustling breeze
And I watched how the water was kneading so neatly
Gone treacly
Nearly slowed to a stop in this heat
In the frenzied coilin' flush long the muscles beneath
Press on me: we are restless things
Webs of seaweed are swaddling
And you called upon the dusk
Of the musk of the squid
Shot full of ink, until you sink into your crib
Rowing along, among the reeds, among the rushes
I heard your song, before my heart had time to hush it!
Smell of a stone fruit being cut and being opened
Smell of a low and of a lazy cinder smoking
And when the fire moves away
Fire moves away, son
Why would you say
I was the last one?
Scrape your knee; it is only skin
Makes the sound of violins
And when I cut your hair, and leave the birds all of the trimmings
I'm the happiest woman among all women
And the shallow
Water
Stretches as far as I can see
Knee-deep, trudgin' along
A seagull weeps; "So long!"
I'm hummin' a threshin' song
Until the night is over
Hold on!
Hold on!
Hold your horses back from the fickle dawn
I have got some business out at the edge of town
Candy weighin' both of my pockets down
'Til I can hardly stay afloat, from the weight of them
(and knowin' how the common-folk condemn
What it is I do, to you, to keep you warm
Being a woman, being a woman)
But always up the mountainside you're clambering
Gropin' blindly, hungry for anything:
Pickin' through your pocket linin', well, what is this?
Scrap of sassafras, eh Sisyphus?
I see the blossoms broke and wet after the rain
Little sister, he will be back again
I have washed a thousand spiders down the drain
Spider's ghosts hang soaked and dangeling
Silently from all the blooming cherry trees
In tiny nooses, safe from everyone
- nothing but a nuisance, gone now, dead, done
Be a woman, be a woman!
Though we felt the spray of the waves
We decided to stay 'till the tide rose too far
We weren't afraid, 'cause we know what you are
And you know that we know what you are
Awful atoll
Oh, incalculable indiscreetness and sorrow!
Bawl, bellow:
Sibyll sea-cow, all done up in a bow
Toddle and roll;
Teeth an impalpable bit of leather
While yarrow, heather and hollyhock
Awkwardly molt along the shore
Are you mine?
My heart?
Mine anymore?
Stay with me for awhile
That's an awfully real gun
And though life will lay it down
As the lightnin' has lately done
Failing this, failing this,
Follow me, my sweetest friend
To see what you anointed in pointin' your gun there
Lay it down! Nice and slow!
There is nowhere to go, save up
Up where the light, undiluted, is weaving in a drunk dream
At the sight of my baby, out back:
Back on the patio watching the bats bring night in
- while, elsewhere, estuaries of wax-white
Wend, endlessly, towards seashores unmapped
Last week our picture window produced a half-word
Heavy and hollow, hit by a brown bird
We stood and watched her gape like a rattlesnake
And pant and labor over every intake
I said a sort of prayer for some rare grace
Then thought I ought to take her to a higher place
Said: "dog nor vulture nor cat shall toy with you
And though you die, bird, you will have a fine view"
Then in my hot hand
She slumped her sick weight
We tramped through the poison oak
Heartbroke and inchoate
The dogs were snappin'
And you cuffed their collars
While I climbed the tree-house
Then how I hollered!
While she'd lain, as still as a stone, in my palm, for a lifetime or two
Then, saw the treetops, cocked her head and up and flew
Away back in the world that moves, often
According to the hoarding of these clues
Dogs still run roughly 'round
Little tufts of finch-down)
And the cities we passed were a flickering wasteland
But his hand in my hand made 'em hale and harmless
While down in the lowlands the crops are all coming;
We have everything
Life is thundering blissful towards death
In a stampede of His fumbling green gentleness
You stopped by, I was all alive
In my doorway, we shucked and jived
And when you wept, I was gone:
See, I got gone when I got wise
But I can't with certainty say we survived
Then down, and down
And down, and down
And down, and deeper
Stoke without sound
The blameless flames
You endless sleeper
Through fire below, and fire above, and fire within
Sleeped through the things that shouldn't have been if you hadn't have been
And when the fire moves away
Fire moves away, son
And why would you say
I was the last one?
All my bones they are gone, gone, gone
Take my bones, I don't need none
Cold, cold cupboard, Lord, nothing to chew on!
Suck all day on a cherry stone
Dig a little hole, not three inches round
Spit your pit in a hole in the ground
Weep upon the spot for the starvin' of me!
'Till up grow a fine young cherry tree
When the bough breaks, what'll you make for me?
A little willow cabin to rest on your knee
Well what will I do with a trinket such as this?
Think of your woman, who's gone to the west
But I'm starvin' and freezin' in my measly old bed!
Then I'll crawl across the salt flats to stroke your sweet head
Come across the desert with no shoes on!
I love you truly, or I love no-one
Fire
Moves
Away
Fire moves away, son
Why would you say
That I was the last one?
Last one...
Clear the room! There's a fire, a fire, a fire
Get going, and I'm going to be right behind you
And if the love of a woman or two, dear,
Could move you to such heights, then all I can do
Is do, my darling, right by you.
That night black airplanes flew over the sea
And they were lowin' and shiftin' like
Beached whales,
Shelled snails
As you strained and you squinted to see
The retreat of their hairless and blind cavalry
You froze in your sand shoal
Prayed for your poor soul
Sky was a bread roll, soakin' in a milk-bowl
And when the bread broke, fell in bricks of wet smoke
My sleeping heart woke, and my waking heart spoke
And there was a silence you took to mean something:
Run, sing
For alive you will evermore be
And the plague of the greasy black engines a-skulking
Has gone east
While you're left to explain them to me
Released from their hairless and blind cavalry
With your hands in your pockets, stubbly running
To where I'm unfresh, undressed and yawning
Well, what is this craziness? This crazy talking?
You caught some small death when you were sleepwalking
It was a dark dream, darlin', it's over
The firebreather is beneath a clover
Beneath his breathing there is cold clay forever
A toothless hound-dog chokin' on a feather
But I took my fishingpole (fearing your fever)
Down to the swimmin' hole, where there grows a bitter herb
That blooms but one day a year by the riverside - I'd bring it here:
Apply it gently
To the love you've lent me
While the river was twistin' and braidin', the bait bobbed
And the stream sobbed, as it cut through the hustling breeze
And I watched how the water was kneading so neatly
Gone treacly
Nearly slowed to a stop in this heat
In the frenzied coilin' flush long the muscles beneath
Press on me: we are restless things
Webs of seaweed are swaddling
And you called upon the dusk
Of the musk of the squid
Shot full of ink, until you sink into your crib
Rowing along, among the reeds, among the rushes
I heard your song, before my heart had time to hush it!
Smell of a stone fruit being cut and being opened
Smell of a low and of a lazy cinder smoking
And when the fire moves away
Fire moves away, son
Why would you say
I was the last one?
Scrape your knee; it is only skin
Makes the sound of violins
And when I cut your hair, and leave the birds all of the trimmings
I'm the happiest woman among all women
And the shallow
Water
Stretches as far as I can see
Knee-deep, trudgin' along
A seagull weeps; "So long!"
I'm hummin' a threshin' song
Until the night is over
Hold on!
Hold on!
Hold your horses back from the fickle dawn
I have got some business out at the edge of town
Candy weighin' both of my pockets down
'Til I can hardly stay afloat, from the weight of them
(and knowin' how the common-folk condemn
What it is I do, to you, to keep you warm
Being a woman, being a woman)
But always up the mountainside you're clambering
Gropin' blindly, hungry for anything:
Pickin' through your pocket linin', well, what is this?
Scrap of sassafras, eh Sisyphus?
I see the blossoms broke and wet after the rain
Little sister, he will be back again
I have washed a thousand spiders down the drain
Spider's ghosts hang soaked and dangeling
Silently from all the blooming cherry trees
In tiny nooses, safe from everyone
- nothing but a nuisance, gone now, dead, done
Be a woman, be a woman!
Though we felt the spray of the waves
We decided to stay 'till the tide rose too far
We weren't afraid, 'cause we know what you are
And you know that we know what you are
Awful atoll
Oh, incalculable indiscreetness and sorrow!
Bawl, bellow:
Sibyll sea-cow, all done up in a bow
Toddle and roll;
Teeth an impalpable bit of leather
While yarrow, heather and hollyhock
Awkwardly molt along the shore
Are you mine?
My heart?
Mine anymore?
Stay with me for awhile
That's an awfully real gun
And though life will lay it down
As the lightnin' has lately done
Failing this, failing this,
Follow me, my sweetest friend
To see what you anointed in pointin' your gun there
Lay it down! Nice and slow!
There is nowhere to go, save up
Up where the light, undiluted, is weaving in a drunk dream
At the sight of my baby, out back:
Back on the patio watching the bats bring night in
- while, elsewhere, estuaries of wax-white
Wend, endlessly, towards seashores unmapped
Last week our picture window produced a half-word
Heavy and hollow, hit by a brown bird
We stood and watched her gape like a rattlesnake
And pant and labor over every intake
I said a sort of prayer for some rare grace
Then thought I ought to take her to a higher place
Said: "dog nor vulture nor cat shall toy with you
And though you die, bird, you will have a fine view"
Then in my hot hand
She slumped her sick weight
We tramped through the poison oak
Heartbroke and inchoate
The dogs were snappin'
And you cuffed their collars
While I climbed the tree-house
Then how I hollered!
While she'd lain, as still as a stone, in my palm, for a lifetime or two
Then, saw the treetops, cocked her head and up and flew
Away back in the world that moves, often
According to the hoarding of these clues
Dogs still run roughly 'round
Little tufts of finch-down)
And the cities we passed were a flickering wasteland
But his hand in my hand made 'em hale and harmless
While down in the lowlands the crops are all coming;
We have everything
Life is thundering blissful towards death
In a stampede of His fumbling green gentleness
You stopped by, I was all alive
In my doorway, we shucked and jived
And when you wept, I was gone:
See, I got gone when I got wise
But I can't with certainty say we survived
Then down, and down
And down, and down
And down, and deeper
Stoke without sound
The blameless flames
You endless sleeper
Through fire below, and fire above, and fire within
Sleeped through the things that shouldn't have been if you hadn't have been
And when the fire moves away
Fire moves away, son
And why would you say
I was the last one?
All my bones they are gone, gone, gone
Take my bones, I don't need none
Cold, cold cupboard, Lord, nothing to chew on!
Suck all day on a cherry stone
Dig a little hole, not three inches round
Spit your pit in a hole in the ground
Weep upon the spot for the starvin' of me!
'Till up grow a fine young cherry tree
When the bough breaks, what'll you make for me?
A little willow cabin to rest on your knee
Well what will I do with a trinket such as this?
Think of your woman, who's gone to the west
But I'm starvin' and freezin' in my measly old bed!
Then I'll crawl across the salt flats to stroke your sweet head
Come across the desert with no shoes on!
I love you truly, or I love no-one
Fire
Moves
Away
Fire moves away, son
Why would you say
That I was the last one?
Last one...
Clear the room! There's a fire, a fire, a fire
Get going, and I'm going to be right behind you
And if the love of a woman or two, dear,
Could move you to such heights, then all I can do
Is do, my darling, right by you.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieI nad tobą rozległ się wybuch
Tamtej nocy, czarne samoloty przeleciały nad morzem
I obniżały się i unosiły niczym
Wieloryby na plaży
Jak ślimaki pozbawione muszel
Kiedy wyprostowałeś się i zmrużyłeś oczy, by dojrzeć
Odwrót ich bezwłosej i ślepej konnicy
Zamarłeś na piaszczystej mieliźnie
Modląc się za swoją biedną duszę
Niebo było jak bułka nurzana w mleku
A kiedy chleb się przełamał, spadł w cegłach mokrego dymu
Moje śpiące serce obudziło się, i moje budzące się serce przemówiło
A potem była cisza, o której zrozumiałeś, że ma znaczenie:
Znacz coś, biegnij, śpiewaj
Bo pozostaniesz żywym już wiecznie
A potem plaga tłustych czarnych silnikowych stad
Odeszła na wschód
Podczas gdy tobie zostało mi ich wytłumaczenie
Uwolnionemu od ich bezwłosej i ślepej konnicy
Z rękami w kieszeniach, sztywno biegnąc
Do miejsca, w którym jestem - nieświeża, ziewająca i nieubrana
Och, cóż to szaleństwo? To szalone gadanie?
Złapałeś jakąś małą śmierć podczas lunatykowania
To był straszny sen, kochanie, ale już minął
Połykacza ognia znajdziesz pod koniczyną
Pod jego oddechem kryje się martwa glina, niezmiennie
- Bezzębny pies myśliwski krztuszący się piórem
Ale zabrałam wędkę (obawiając się o twą gorączkę)
Do stawu, gdzie rośnie gorzkie zioło
Które kwitnie tylko przez jeden dzień w roku na brzegu rzeki - przyniosłabym je tutaj:
By delikatnie przyłożyć je
Do miłości, jaką mi pożyczyłeś
Podczas gdy rzeka kręciła się i zaplatała, przynęta podskoczyła
I linka zapłakała, przecinając pędzący powiew
I obserwowałam, jak woda przepływała tak gładko
Odchodziła sentymentalnie
Zwalniała niemal do zatrzymania w tym upale
Zapamiętale okręcając się wokół zaróżowienia na mięśniach pod spodem
Naciśnij na mnie; jesteśmy niespokojnymi rzeczami
Sieci wodorostów nas owijają
Wołasz o zmierzch
jak atrament kałamarnicy
Wystrzał pełen atramentu, dopóki nie zatoniesz w swojej kołysce
Wiosłując wzdłuż prądu, pomiędzy trzcinami, pomiędzy sitowiem
Usłyszałam twą piosenkę, zanim moje serce zdążyło ją uciszyć!
Zapach nacinanego i otwieranego owocu z pestką
Zapach nizin i leniwego spalania się popiołu
Ale kiedy ogień odchodzi
Ogień odchodzi, synu
Dlaczego miałbyś mówić
Że byłam tą ostatnią?
Podrap swoje kolano; to tylko skóra
Wydaje dźwięki skrzypiec
Kiedy obcinam ci włosy, i pozostawiam kosmyki dla ptaków
Jestem najszczęśliwszą kobietą spośród wszystkich kobiet
I płytka
Woda
Rozciąga się tak daleko, jak sięga mój wzrok
Głęboka do kolan, wlokąca się dokądś
Mewa szlocha: "Do widzenia"
Nucę żniwiarską piosenkę
Póki noc nie odejdzie
Zaczekaj!
Zaczekaj!
Powstrzymaj swe zapędy aż do kapryśnego świtu
Mam coś do załatwienia na obrzeżach miasta
Słodkości obciążają obie moje kieszenie
Że ledwie mogę utrzymać się na powierzchni od ich ciężaru
(I wiedząc, jak prosty lud potępia
To, co robię tobie, aby cię ogrzać
Będąc kobietą, będąc kobietą)
Lecz zawsze pniesz się w górę tego zbocza,
Czepiając się na ślepo, głodny czegokolwiek:
Przetrząsając podszewki twoich kieszeni - och, co to jest?
Resztki wawrzynu, cóż, Syzyfie?
Widzę pąki zniszczone i mokre po deszczu
Mała siostrzyczko, on wróci
Zmyłam tysiące pająków do odpływu
Duchy pająków wiszą, ociekające, powiewając na wietrze
Cichutko na każdym z kwitnących drzew wiśni
W maleńkich pętelkach, bezpieczne przed wszystkimi
- nic, tylko utrapienie; poszły, skoroście martwe
Bądźże kobietą, bądź kobietą!
Chociaż czuliśmy, jak opryskiwały nas fale
Zdecydowaliśmy się zostać, dopóki pływ nie wzniósł się zbyt wysoko
Nie baliśmy się, bo wiemy czym jesteś
A ty wiesz, że my wiemy, czym jesteś
Okropny atol
O, nieprzeliczalny nierozsądku i smutku!
Wrzask, ryk:
Wieszczka krowa morska, cała złożona w ukłonie
Kroczy niepewnie i toczy się;
Zęby - niewyobrażalny kawałek skóry
Podczas gdy krwawnik, wrzos i malwa
Niezgrabnie tracą liście wzdłuż wybrzeża
Czy jesteś mój?
Moje słonko?
Mój na zawsze?
Zostań ze mną na chwilę
To nieznośnie prawdziwy pistolet
Wiem, że życie cię położy
Tak jak to ostatnio zrobiła błyskawica
Porzucając ten plan, zawodząc w jego wypełnieniu
Pójdź za mną, mój najdroższy przyjacielu
Zobaczmy, co wybrałeś przez kierowanie tutaj broni
Odłóż ją! Powoli i spokojnie!
Nigdzie się nie śpieszymy, oszczędź-
W górze, gdzie nierozcieńczone światło kluczy w pijackim śnie
Na widok mojego ukochanego wypada z powrotem,
Z powrotem na patio, oglądać nietoperze przynoszące na skrzydłach noc
Podczas gdy gdzie indziej woskowo białe ujścia rzek
Niezakończenie dążą do dziewiczych brzegów
W zeszłym tygodniu nasze okno wydało z siebie półsłowo
Ciężkie i głuche; uderzone przez brązową ptaszynę
Staliśmy i patrzyliśmy, jak zieje niczym grzechotnik
I sapie, i trudzi się nad każdym wdechem
Powiedziałam jakiś pacierz, prosząc o dar jakiejś rzadkiej łaski
Później pomyślałam, że powinnam zanieść ją wysoko
Mówiąc: "Pies ni sęp ani kot nie powinien tobą się bawić
I mimo że umierasz, ptaszku, będziesz miała piękny widok"
A potem w mojej gorącej ręce
Ona umościła swój schorowany ciężar
Powędrowałyśmy przez trujące zarośla
Ze złamanymi sercami, niedoskonałe
Psy kłapały szczękami
Więc zapiąłeś ich obroże
Podczas gdy wspinałam się do domku na drzewie
A potem - jakże krzyknęłam!
Bo ona leżała, nieruchoma jak kamień, w mojej dłoni, przez długość istnienia albo dwóch
A potem ujrzała wierzchołki drzew, przechyliła głowę - i wzleciała w górę
(Podczas gdy w świecie co się nieustannie toczy według ogłoszeń wskazówek,
Psy wciąż brutalnie biegały wokół
- Małe kępy ziemnych zięb)
Mijane przez nas miasta były jak migotliwe pustkowia
Ale jego dłoń w mojej dłoni uczyniła je zdrowymi i nieszkodliwymi
Podczas gdy w dole, w nizinach i nieckach wschodziło zboże:
Mamy wszystko
Życie błogo pędzi ku śmierci
W panicznym pędzie swej niezdarnej zielonej delikatności
I kiedy wpadłeś do mnie, ożyłam
Na progu, zdarliśmy zasłony i gadaliśmy głupstwa
I kiedy zapłakałeś, odeszłam,
Widzisz, odeszłam, skoro tylko zmądrzałam
Ale nie mogę z pewnością twierdzić, żeśmy przetrwali
Potem w dole i w dole,
W dole, dalej
Dalej i głębiej
Zostały podsycone bezdźwięcznie
Niewinne płomienie
Och - ty, nieskończenie śpiący
Przez ogień pod, i ogień ponad, i ogień wewnątrz
Przespałeś rzeczy, które nie mogłyby się zdarzyć gdyby ciebie nie było
I kiedy ogień odchodzi
Ogień odchodzi, synku
Dlaczego miałbyś mówić
Że byłam tą ostatnią?
Wszystkie moje kości: zniknęły, zniknęły, zniknęły!
Weź moje kości, nie potrzebuję ani jednej
Zimny, zimny kredens, boże, niczego na ząb!
Przez cały dzień ssij wiśniową pestkę
Wykop niewielki dołek, na nie więcej niż trzy cale szeroki
Spluń pestką w dołek w ziemi
Zapłacz na tamtym miejscu nad moim głodem!
Dopóki nie wyrośnie mocne, młode drzewo wiśniowe
A jeśli gałąź się złamie, co zrobisz dla mnie w zamian?
Małą wiklinową chatkę, by spoczywała na twym kolanie?
A cóż ja pocznę z błyskotką tego rodzaju?
Pomyśl o swej kobiecie, która odeszła na zachód
Ale tak mi głodno i zimno na tym maleńkim starym łóżku!
Więc przeczołgam się przez łachy soli aby pogłaskać twą słodką głowę
Przejdę przez pustynię choćby i bez butów!
Kocham ciebie, prawdziwie, albo nie kocham nikogo
Ogień
Odchodzi
Ogień odchodzi, synku
Dlaczego miałbyś mówić
Że byłam tą ostatnią?
Opróżnij pokój! Wybuchł pożar, pożar, pożar,
Zbierz się do wyjścia, będę zaraz za tobą
I jeśli miłość kobiety lub dwóch, mój drogi
Nie była w stanie cię unieść na takie wysokości, to wszystkim co mogę uczynić
Będzie, kochany, być wobec ciebie w porządku.
Tamtej nocy, czarne samoloty przeleciały nad morzem
I obniżały się i unosiły niczym
Wieloryby na plaży
Jak ślimaki pozbawione muszel
Kiedy wyprostowałeś się i zmrużyłeś oczy, by dojrzeć
Odwrót ich bezwłosej i ślepej konnicy
Zamarłeś na piaszczystej mieliźnie
Modląc się za swoją biedną duszę
Niebo było jak bułka nurzana w mleku
A kiedy chleb się przełamał, spadł w cegłach mokrego dymu
Moje śpiące serce obudziło się, i moje budzące się serce przemówiło
A potem była cisza, o której zrozumiałeś, że ma znaczenie:
Znacz coś, biegnij, śpiewaj
Bo pozostaniesz żywym już wiecznie
A potem plaga tłustych czarnych silnikowych stad
Odeszła na wschód
Podczas gdy tobie zostało mi ich wytłumaczenie
Uwolnionemu od ich bezwłosej i ślepej konnicy
Z rękami w kieszeniach, sztywno biegnąc
Do miejsca, w którym jestem - nieświeża, ziewająca i nieubrana
Och, cóż to szaleństwo? To szalone gadanie?
Złapałeś jakąś małą śmierć podczas lunatykowania
To był straszny sen, kochanie, ale już minął
Połykacza ognia znajdziesz pod koniczyną
Pod jego oddechem kryje się martwa glina, niezmiennie
- Bezzębny pies myśliwski krztuszący się piórem
Ale zabrałam wędkę (obawiając się o twą gorączkę)
Do stawu, gdzie rośnie gorzkie zioło
Które kwitnie tylko przez jeden dzień w roku na brzegu rzeki - przyniosłabym je tutaj:
By delikatnie przyłożyć je
Do miłości, jaką mi pożyczyłeś
Podczas gdy rzeka kręciła się i zaplatała, przynęta podskoczyła
I linka zapłakała, przecinając pędzący powiew
I obserwowałam, jak woda przepływała tak gładko
Odchodziła sentymentalnie
Zwalniała niemal do zatrzymania w tym upale
Zapamiętale okręcając się wokół zaróżowienia na mięśniach pod spodem
Naciśnij na mnie; jesteśmy niespokojnymi rzeczami
Sieci wodorostów nas owijają
Wołasz o zmierzch
jak atrament kałamarnicy
Wystrzał pełen atramentu, dopóki nie zatoniesz w swojej kołysce
Wiosłując wzdłuż prądu, pomiędzy trzcinami, pomiędzy sitowiem
Usłyszałam twą piosenkę, zanim moje serce zdążyło ją uciszyć!
Zapach nacinanego i otwieranego owocu z pestką
Zapach nizin i leniwego spalania się popiołu
Ale kiedy ogień odchodzi
Ogień odchodzi, synu
Dlaczego miałbyś mówić
Że byłam tą ostatnią?
Podrap swoje kolano; to tylko skóra
Wydaje dźwięki skrzypiec
Kiedy obcinam ci włosy, i pozostawiam kosmyki dla ptaków
Jestem najszczęśliwszą kobietą spośród wszystkich kobiet
I płytka
Woda
Rozciąga się tak daleko, jak sięga mój wzrok
Głęboka do kolan, wlokąca się dokądś
Mewa szlocha: "Do widzenia"
Nucę żniwiarską piosenkę
Póki noc nie odejdzie
Zaczekaj!
Zaczekaj!
Powstrzymaj swe zapędy aż do kapryśnego świtu
Mam coś do załatwienia na obrzeżach miasta
Słodkości obciążają obie moje kieszenie
Że ledwie mogę utrzymać się na powierzchni od ich ciężaru
(I wiedząc, jak prosty lud potępia
To, co robię tobie, aby cię ogrzać
Będąc kobietą, będąc kobietą)
Lecz zawsze pniesz się w górę tego zbocza,
Czepiając się na ślepo, głodny czegokolwiek:
Przetrząsając podszewki twoich kieszeni - och, co to jest?
Resztki wawrzynu, cóż, Syzyfie?
Widzę pąki zniszczone i mokre po deszczu
Mała siostrzyczko, on wróci
Zmyłam tysiące pająków do odpływu
Duchy pająków wiszą, ociekające, powiewając na wietrze
Cichutko na każdym z kwitnących drzew wiśni
W maleńkich pętelkach, bezpieczne przed wszystkimi
- nic, tylko utrapienie; poszły, skoroście martwe
Bądźże kobietą, bądź kobietą!
Chociaż czuliśmy, jak opryskiwały nas fale
Zdecydowaliśmy się zostać, dopóki pływ nie wzniósł się zbyt wysoko
Nie baliśmy się, bo wiemy czym jesteś
A ty wiesz, że my wiemy, czym jesteś
Okropny atol
O, nieprzeliczalny nierozsądku i smutku!
Wrzask, ryk:
Wieszczka krowa morska, cała złożona w ukłonie
Kroczy niepewnie i toczy się;
Zęby - niewyobrażalny kawałek skóry
Podczas gdy krwawnik, wrzos i malwa
Niezgrabnie tracą liście wzdłuż wybrzeża
Czy jesteś mój?
Moje słonko?
Mój na zawsze?
Zostań ze mną na chwilę
To nieznośnie prawdziwy pistolet
Wiem, że życie cię położy
Tak jak to ostatnio zrobiła błyskawica
Porzucając ten plan, zawodząc w jego wypełnieniu
Pójdź za mną, mój najdroższy przyjacielu
Zobaczmy, co wybrałeś przez kierowanie tutaj broni
Odłóż ją! Powoli i spokojnie!
Nigdzie się nie śpieszymy, oszczędź-
W górze, gdzie nierozcieńczone światło kluczy w pijackim śnie
Na widok mojego ukochanego wypada z powrotem,
Z powrotem na patio, oglądać nietoperze przynoszące na skrzydłach noc
Podczas gdy gdzie indziej woskowo białe ujścia rzek
Niezakończenie dążą do dziewiczych brzegów
W zeszłym tygodniu nasze okno wydało z siebie półsłowo
Ciężkie i głuche; uderzone przez brązową ptaszynę
Staliśmy i patrzyliśmy, jak zieje niczym grzechotnik
I sapie, i trudzi się nad każdym wdechem
Powiedziałam jakiś pacierz, prosząc o dar jakiejś rzadkiej łaski
Później pomyślałam, że powinnam zanieść ją wysoko
Mówiąc: "Pies ni sęp ani kot nie powinien tobą się bawić
I mimo że umierasz, ptaszku, będziesz miała piękny widok"
A potem w mojej gorącej ręce
Ona umościła swój schorowany ciężar
Powędrowałyśmy przez trujące zarośla
Ze złamanymi sercami, niedoskonałe
Psy kłapały szczękami
Więc zapiąłeś ich obroże
Podczas gdy wspinałam się do domku na drzewie
A potem - jakże krzyknęłam!
Bo ona leżała, nieruchoma jak kamień, w mojej dłoni, przez długość istnienia albo dwóch
A potem ujrzała wierzchołki drzew, przechyliła głowę - i wzleciała w górę
(Podczas gdy w świecie co się nieustannie toczy według ogłoszeń wskazówek,
Psy wciąż brutalnie biegały wokół
- Małe kępy ziemnych zięb)
Mijane przez nas miasta były jak migotliwe pustkowia
Ale jego dłoń w mojej dłoni uczyniła je zdrowymi i nieszkodliwymi
Podczas gdy w dole, w nizinach i nieckach wschodziło zboże:
Mamy wszystko
Życie błogo pędzi ku śmierci
W panicznym pędzie swej niezdarnej zielonej delikatności
I kiedy wpadłeś do mnie, ożyłam
Na progu, zdarliśmy zasłony i gadaliśmy głupstwa
I kiedy zapłakałeś, odeszłam,
Widzisz, odeszłam, skoro tylko zmądrzałam
Ale nie mogę z pewnością twierdzić, żeśmy przetrwali
Potem w dole i w dole,
W dole, dalej
Dalej i głębiej
Zostały podsycone bezdźwięcznie
Niewinne płomienie
Och - ty, nieskończenie śpiący
Przez ogień pod, i ogień ponad, i ogień wewnątrz
Przespałeś rzeczy, które nie mogłyby się zdarzyć gdyby ciebie nie było
I kiedy ogień odchodzi
Ogień odchodzi, synku
Dlaczego miałbyś mówić
Że byłam tą ostatnią?
Wszystkie moje kości: zniknęły, zniknęły, zniknęły!
Weź moje kości, nie potrzebuję ani jednej
Zimny, zimny kredens, boże, niczego na ząb!
Przez cały dzień ssij wiśniową pestkę
Wykop niewielki dołek, na nie więcej niż trzy cale szeroki
Spluń pestką w dołek w ziemi
Zapłacz na tamtym miejscu nad moim głodem!
Dopóki nie wyrośnie mocne, młode drzewo wiśniowe
A jeśli gałąź się złamie, co zrobisz dla mnie w zamian?
Małą wiklinową chatkę, by spoczywała na twym kolanie?
A cóż ja pocznę z błyskotką tego rodzaju?
Pomyśl o swej kobiecie, która odeszła na zachód
Ale tak mi głodno i zimno na tym maleńkim starym łóżku!
Więc przeczołgam się przez łachy soli aby pogłaskać twą słodką głowę
Przejdę przez pustynię choćby i bez butów!
Kocham ciebie, prawdziwie, albo nie kocham nikogo
Ogień
Odchodzi
Ogień odchodzi, synku
Dlaczego miałbyś mówić
Że byłam tą ostatnią?
Opróżnij pokój! Wybuchł pożar, pożar, pożar,
Zbierz się do wyjścia, będę zaraz za tobą
I jeśli miłość kobiety lub dwóch, mój drogi
Nie była w stanie cię unieść na takie wysokości, to wszystkim co mogę uczynić
Będzie, kochany, być wobec ciebie w porządku.
Historia edycji tłumaczenia
| Płyty: |
Ys (2006) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (6):
I jak możesz też powiedz skąd masz przypuszczenia że ten Bitter Herb to Hibiscus?
Pokaż powiązany komentarz ↓
for further information browse: Hibiscus laevis along the Potomac River
więc... próbuję tylko trochę oczyścić tą wodę.