Jon Fratelli - Baby We're Refugees!

Cóż, czerwone światło znika i słońce nie będzie świecić.
Próbuję przegonić te duchy z mojego serca.
I miejscowa dama w czerwonym powiedziała, że ocaliłaby mnie płacząc.

Zabierz mnie tam, gdzie ludzie hodują róże.
Zabierz mnie tam, gdzie uliczne znaki znają mnie na wylot.

Cóż, tanie czerwone wino jest tym, które kocham najbardziej.
Sprawia, że dni przebłyskują w magicznym nieładzie.
I miejscowa dama w czerwonym doprowadza moją duszę do spowiedzi.

Zabierz mnie tam ze swoimi pieniędzmi i różami.
Zabierz mnie tam, gdzie noc wbija się przez okno.

Spójrz chłopcze, zajmij miejsce z tyłu i niech się cieszą
Tym dźwiękiem, tym beznadziejnym bałaganem.
Roztrwoń ich pieniądze, obserwuj jak rozbierają się ze swojej duszy.
We wściekłym ogniu, zgodnie będę pił i palił.
I odejdę w zazdrosnym huraganie.
Nie zapomną twojego imienia.

Zabierz mnie do domu, zabierz mnie do domu, zabierz mnie.
Czy nikt nie przegoni ten ból spod moich drzwi?
Zabierz mnie do domu, zabierz mnie do domu, zabierz mnie.
Czy nikt nie przegoni ten ból spod mojego okna?
Zabierz mnie do domu, zabierz mnie do domu, zabierz mnie.
Czy nikt nie przegoni ten ból spod moich drzwi?
Zabierz mnie do domu, zabierz mnie do domu, zabierz mnie.
Czy nikt nie przegoni ten ból spod mojego okna?
Zabierz mnie do domu, zabierz mnie do domu, zabierz mnie.
Czy nikt nie przegoni ten ból spod mojego okna?
Czy nikt nie przegoni ten ból spod drzwi mego serca?