Józef Majkowski - Narodziłeś się w stajence

1. Narodziłeś się w stajence, nie w pałacach.
W Twojej Szopce Błogosławieństw słucham.
Swym Ubóstwem wszystkich, Jezu, ubogacasz,
bo „szczęśliwi są ubodzy duchem.”

Nie walczyłeś o dom własny, o płat ziemi,
ni o prawa w Żłóbku, w mrocznej grocie.
W nocnej ciszy wznosisz Rączkę nad cichymi,
śląc im szczęście, co nie chodzi w złocie.

2. Każesz śpiewać o pokoju swym Aniołom
w lichej szopce, u skalnego stoku;
w lepsze światy wiedziesz wszystkich nas pospołu
i „szczęśliwi są czyniący pokój.”

I widziałeś wtedy swoich, Jezu Chryste,
w nocnej ciszy, w błogosławieństw chwili,
które dajesz, dobry Panie, sercom czystym,
byśmy nimi już na co dzień żyli.

3. Uciekając do Egiptu przed Herodem,
chcącym zabić Ciebie, Boże Dziecię,
uczysz, Jezu, że potrzeba z Bogiem w zgodzie
szukać szczęścia, kiedy łzy nam lecą.

I to szczęście Błogosławieństw ze stajenki
- tym, co przyszli Ciebie adorować -
zmienia w radość wszystkie bóle i udręki,
zbliża do nas Ciebie wciąż na nowo.