Julien Baker - Claws in Your Back

Zbierając okręgi, które mówią nam
Ile lat spoczywa pod naszymi powiekami*
Nosząc fioletową odznakę**, aby udowodnić co zrobiłam
Wypompuj życie z mojego nadgarstka***
Ponieważ przeprowadzam eksperyment dotyczący tego jak to jest umrzeć, a jak przeżyć

Więc spróbuj zachować spokój, bo nikt nie zna
Brutalnego partnera, którego ze sobą nosisz
Ze szponami w twoich plecach, rozdzierający twoje ubrania
I na głos wymieniający twoje porażki
To coś więcej niż tylko szkielet koło mojego płaszcza***
Czerń którą nosiłam w swoim gardle****
Prowadzi cie wprost w ciemność;
Najprostsze rozwiązanie i najtrudniejsza część*****
Gdy nie chce mnie zostawić
Lepiej dla mnie abym się nauczyła
Jak żyć
Z demonami, które
Myliłam ze świętymi******
Jeśli zachowasz to między nami
Sądzę, że są tacy sami*******
Sądzę, że mogę kochać
Chorobę którą wywołałeś
Bo odwołuję to wszystko, zmieniłam zdanie
Chciałam zostać
Chciałam zostać

*Metafora do słojów drzew, dzięki którym można ocenić ile drzewo ma lat
**Jest to oznaka przyznawana dla amerykańskich wojskowych, którzy zostali zranieni bądź zabici na froncie.
***Jest to odniesienie do idiomu "Skieletons in your closet" oznaczającego głęboko ukryte sekrety,których nie chce się nikomu zdradzić.
**** Chodzi tutaj o dyskomfort, gdy chce się o czymś powiedzieć, jednak nie można tego zrobić
*****Odnosi się to do samobójstwa, które uważane jest za najłatwiejsze rozwiązanie problemów, ponieważ nie walczysz z nimi, a poddajesz się.
******Chodzi tutaj o dawne uzależnienia, które Baker uważała za dobre, jednak takie nie były
*******Jest to wers w którym Julien dzieli się tym, że metaforycznie i demony, i święci ciągną ją w dół, ponieważ święci są istotami idealnymi, a Baker wie, że nie jest idealna, mimo że bardzo by chciała