Kagamine Rin & Len - Magnet

Malutki płomyk w moim sercu rozpala się
Zanim się obejrzałam, stał się rozprzestrzeniającym żarem
Mój motyl chaotycznie trzepotał
Na twej dłoni łuski swe pozostawił
Rozłączając nasze splecione palce
Od warg aż po język
Jeśli jest to zabronione, to tym bardziej
Rozpalamy się
Chcę, byś mnie objęła, chcę, byś zapewniła
Że miłość nasza nie jest jakimś błędem
Pocałuj mnie, chcę zostać przemalowana
Odurzona czasem fascynacji, pragnę w nim utonąć
Uwięź mnie i potrzebuj mnie coraz bardziej
Jeżeli jestem ci droga, pokaż mi swe przywiązanie
Sprawię, że bez końca będziesz kochać rzeczy teraz dziwne
Zajdźmy tak daleko, jak tylko możemy
Jeśli umysły nasze zbłądzą
Z łatwością roztopimy się
To tak jakby poczuć życzliwość czasu
Nie wystarczało
To, co stało się ponownie nie było naszym snem
Lecz naszą bezsprzeczną rzeczywistością
Odkąd dotknęłam cię, wiem, że już nie powrócę
Ale to w porządku… Jesteś dla mnie ważniejsza do kogokolwiek innego
Gdy nadchodzi świt niepokoję się
I płaczę nad sobą
Wszystko będzie dobrze, wyszeptałaś, jednak czy ty
Nie płakałaś również?
Chcę, byś mnie objęła, chcę, byś zapewniła
Że miłość nasza nie jest jakimś błędem
Pocałuj mnie, chcę zostać przemalowana
Odurzona czasem fascynacji, pragnę w nim utonąć
Przyciągnij mnie do siebie niczym magnez
Nawet jeżeli zostaniemy rozdzielone, znów się spotkamy
Dotykaj mnie, nie mam zamiaru powracać już
Ale to w porządku, jesteś dla mnie ważniejsza do kogokolwiek innego