Kari (rap) - Przestrzeń

Nad nami błękitna przestrzeń
Która widzi co robimy i przez to płacze deszczem
Atmosfery powietrze wypełniło się kłamstwem
Niektóre ludzkie dzidy są końca świata warte
Co dla Ciebie jest ważne nawet o tym nie myślisz
Szukasz szczęścia, znajdziesz je wśród bliskich
Dla wielu oczywiste jest być dobrym dla bliźnich
Są tacy którzy zostawiają w sercach tylko blizny
Ja pośród zgliszczy robię to co kocham
Obrazisz moją matkę, poczujesz co to nokaut
Życie na ful obrotach?
Nie dla mnie taka opcja.
Wolę żyć spokojnie niż chcieć później czas cofać.
Staram się świat pokochać i cieszyć się tym co mam
Zazwyczaj żyję chwilą lecz trzeba ułożyć plan
By dożyć późnych lat, by mieć co włożyć do gara
Teraz wszystko jest na odwrót ale wiem że się postaram
Nad nami przestrzeń błękitna
Nie może patrzeć na to jak człowiek ten świat wyniszcza
Co chwilę nowa bitwa, krew osób niepotrzebnych
To w imię boga albo żeby świat był lepszy
Haaa.. Przecież to jest kurwa śmieszne
Człowiek jest zwierzęciem co ma inteligencję
Każdemu bije serce, każdy ma prawo bytu
Dziś ten kto nie ma szczęścia wyląduje w śmietniku
Każdy ma wybór wziąć się za siebie albo pieprzyć
Ja chyba pieprzę lecz się poprawię wierz mi
Od pieniądza zależni bo nie ma nic za darmo
Mówił że jest w pierdol lecz często za dużo kradnął
Miej swoją wartość nie pozwól sobą miotać
Jak nie masz siły w mięśniach pokaż charakter chociaż
Zostaw przeszłość pomyśl co będzie jutro
Zanim pęknie Twojego życia lustro
Kocham życie chociaż w to wątpię
Trochę mi głupio bo w sumie to mam w chuj dobrze
Mam matkę z ojcem po rozwodzie ale mam
Mam co jeść, teraz pić a nad głową mam dach
Świat ma wiele wad które wyrzeźbił sam człowiek
To jakie będzie życie ustala miejsce urodzeń
Polsko, narodzie rządzi Tobą osłów banda
Kolejny młody człowiek opuszcza Ciebie to skandal
Wieczna walka o życie o pieniądze
Wszędzie tylko przemoc nienawiść wojna na wojnie
Może kto z nich pojmie, że każdy woli spokój
Że chcemy poczuć wolność z dala od kłopotów
Palę jointy przez to jestem przestępcą
A ta roślina jest pewnie starsza niż społeczeństwo
Spoglądam w niebo, większy oddech łapię
To nasza przestrzeń co przez nas wciąż płacze.