Karolina Stanisławczyk - Sorry (tak wyszło)

Nie chciałam w to grać
Tak wyszło sorry
Więc pomiń ten fakt
Chyba już dosyć
Zatrzymaj mnie raz
Bo nie chce gonić
A tego co mam
Nie chciałam sorry

Czasami skręcam w prawo
Chociaż w lewo szłam
Chce bardzo nie to samo
Mówią przyjdzie czas
By nocą nie chcą zasnąć
Tylko światła miast
Brak mi nas

I jakby to znów
Pod prąd
A myśli nadal milczą
Chce byś wracał do mnie
Jak mam cię zapomnieć
Skoro już mój głos
Powtarza tą melodię
Możesz spać spokojnie
Nie odwrotnie

Nie chciałam w to grać
Tak wyszło sorry
Więc pomiń ten fakt
Chyba już dosyć
Zatrzymaj mnie raz
Bo nie chce gonić
A tego co mam
Nie chciałam sorry

Pomimo że tak bardzo
Wierzę w obrót spraw
Te znaki mi tłumaczą
Że to nie był żart
Chce czytać cię od nowa
Chodź to przeszły czas
Brak mi nas

I jakby to znów
Pod prąd
A myśli nadal milczą
Chce byś wracał do mnie
Jak mam cię zapomnieć
Skoro już mój głos
Powtarza tą melodię
Możesz spać spokojnie
Nie odwrotnie

Nie chciałam w to grać
Tak wyszło sorry
Więc pomiń ten fakt
Chyba już dosyć
Zatrzymaj mnie raz
Bo nie chce gonić
A tego co mam
Nie chciałam sorry

Znasz mnie jak
Tak już mam
Że mówię za dużo
Potem spalam się w snach
Znam cię jak
Własny świat
Więc zostań w nim na dłużej
Wiem że mnie zrozumiesz

Nie chciałam w to grać
Tak wyszło sorry
Więc pomiń ten fakt
Chyba już dosyć
Zatrzymaj mnie raz
Bo nie chce gonić
A tego co mam
Nie chciałam sorry