Katarzyna Skrzynecka - Kielich goryczy

Zgasło słońce i
Nie wiesz, jak samotnie dalej iść
Choć nadzieja wciąż
Tak zielona jak wiosenny liść
A gdzie kwiaty i owoce
Gdy samotne zimne noce
Nie dają żyć, a sny
To wspomnień twych cień?

Trudno jeszcze raz
Wstać z popiołów, kiedy skrzydeł brak
Zrozum wreszcie, że
Z tej miłości nie pozostał ślad
Wiem, jak trudno jest uwierzyć
Że coś jeszcze możesz przeżyć
Gdy serce twe od łez
Zmieniło się w głaz

Wypij ten kielich goryczy
(Wypij), by odrodzić się (się)
Przepłyń łez twych oceany
(Fale) niech obmyją cię (cię)

Gdy to, co kochasz, tracisz
Spalasz się w rozpaczy
Sięgnij dna (dna)
Gdy twój płacz niemocy
W najciemniejszej nocy
Czeka dnia (dnia)

Czasem zginiesz, by się znów narodzić
Serce boli, ale słońce wschodzi
Szukaj wyspy, gdzie o tobie śni (śni)
Ktoś tak samotny jak ty

Gdy cię rzuci los (los)
Na kolana i twój przygnie kark
Trudno będzie wstać (wstać)
Z nową wiarą, że coś jesteś wart
Lecz los sprawiedliwy jest
I tego, kto miał taki wielki gest
By gorzki drink postawić na twój stół
Też na kolana przygnie skronią w dół

Wypij ten kielich goryczy
(Wypij), by odrodzić się (się)
Przepłyń łez twych oceany
(Fale) niech obmyją cię (cię)

Gdy to, co kochasz, tracisz
Spalasz się w rozpaczy
Sięgnij dna (dna)
Gdy twój płacz niemocy
W najciemniejszej nocy
Czeka dnia (dnia)

Czasem zginiesz, by się znów narodzić
Serce boli, ale słońce wschodzi
Szukaj wyspy, gdzie o tobie śni (śni)
Ktoś tak samotny jak ty
Samotny jak ty

Uuu...